Ik begrijp niet dat er niet meer dodelijke ongevallen gebeuren. Meer en meer komen we in situaties terecht waar ik mijn adem inhoud.

Bij het oversteken moet een voetganger nog steeds links en rechts kijken. Ze doen het ook op een zebrapad, tussen twee zebrapaden in is niet geldig. En dan nog, waarom aan dat slakkengangetje, kop in de grond om dan een autosleutel uit hun tas te vissen en tot de conclusie te komen dat ze helemaal niet alleen op de wereld zijn.

Fietsers dienen voor het oversteken toch wel even aan te geven dat ze dat gaan doen. Even een arm uitsteken lijkt echter steeds moeilijker. Ze rekenen er gewoon op dat elke auto gaat inhouden zodat zij, op welk ogenblik dan ook, kunnen beslissen wat ze nu juist willen doen.

“Ik ben een chauffeur met doorzicht” zei mijn nonkel Dronk vroeger, terwijl hij tussen aanschuivende auto’s door slalomde. Maar toen was er zoveel verkeer nog niet en nu zijn er meer en meer chauffeurs met doorzicht die het niet te nauw nemen met de verkeersregels. Levensgevaarlijk!

Vroeger werd ik er alleen maar kotsmisselijk van.