“Mama” zei Zoneke, een pozeke terug “wij gaan ons een nieuwe frietketel kopen”. “Ah ja” vroeg mske “is hij kapot” “Neen, maar die is niet demonteerbaar en we krijgen dat vuil ding niet meer proper” was het antwoord en Slow wou die frietketel hebben. Die was nog niet oud en Slow zou die wel proper krijgen.

En Slow kocht een product van HG en ging vandaag twee frietketels te lijf. Terwijl hij toch bezig was, nam hij de onze dan ook maar mee onder handen. Het werkt goed, het werkt heel goed, het werkt zelfs zo goed dat hij de gradering er terug moet opzetten.

Slow had vanmiddag te kennen gegeven dat hij eigenlijk graag vanavond pannekoeken had gehad.

Om drie uur verandert hij van gedacht en zegt: “door al die frietketelerij heb ik nu wel zin in frietjes, maar die zijn op”. Dus neemt mske haar handtas, want Slow en mske verstaan mekaar zonder dat het gezegd moet worden, ze stappen in de auto en Slow zegt: “kijk eens welk schitterend weer en wij zitten binnen, we gaan eerst iets drinken. En dus hebben Slow en mske op een gewone donderdagnamiddag zomaar een kriek -en meer dan één gaan drinken en mske dacht: “die zullen ze ons niet meer afpakken”. Daarna gingen ze dan maar in de winkel binnen en kwamen met meer aan de kassa dan voorzien was en toen merkte Slow dat ze eigenlijk de frieten hadden vergeten. En hij snelde er snel om. En nu? Zoals Amke zegt:

Slow fietjes maakt!