Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Afscheid

Nadat we de bevestiging hadden gekregen dat het bij Buurboer; wel degelijk om de kwaardaardige ging, hadden Slow en mske de schoonbroer nogmaals ontmoet die vertelde dat het gewoon wachten was geworden.

Vorige zaterdag om half zes luidden de klokken zoals mske ze altijd weten luiden heeft in dat geval en op Slow’s vragende blik zei mske: “ik denk dat Buurboer …”

Gisteren kwam de doodsbrief en al was het niet echt schrikken, het raakte ons wel en harder dan verwacht.

Slow en mske gaan naar de uitvaart. Ze gaan afscheid nemen van Buurboer. Hij was 50.

Previous

Draad van ’t zevende knoopsgat

Next

Los gelost

4 Comments

  1. Dat raakt altijd ,zelfs al ken je die man niet zo goed. Het is altijd iemands kind,man,grootvqader…

  2. Ook ik ga morgen afscheid nemen van een goede vriend,de man wel twintig jaar ouder dan boerbuur leed al 15jaar aan alsheimer.En ook hier was het niet echt schrikken, raakten doet het altijd.

  3. thanx voor de knopen en nu ga ik slapen!Ook slaap wel!

  4. bart

    Veel te jong, meer kan ik nie zeggen. sterkte en de moed erin houden hé.. dikke knuf, ook voor Slow..

Laat een reactie achter bij magdaReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén