Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Ieder z’n gedacht

Ik liep in mijn wandelshort en -hoed over de dijk in Nieuwpoort.
Ze dachten er het hunne van.

Het hondje liep in een roze tutuutje over de dijk in Nieuwpoort.
De vrouw die hem aan de lijn had duwde een roze hondenvoituurke.
Ik dacht er het mijne van.


Meer foto’s

Previous

Wanorde in mijn hoofd

Next

Lichtvoetig

6 Comments

  1. Chapeau! ?

  2. Ik zag op de dijk in Knokke ooit een vrouw met wel zes getrimde, gekapte, opgesmukte mini-poedels in haar voituurke. Haar man sleepte er achter met hun dochter van een jaar of twee in het wandelwagentje. De mensen stopten om de poedels te bewonderen met veel ‘och, ooo’ en ‘aah’…. maar wat keek dat kindeke in het wagentje doodongelukkig… het zal je moeder maar wezen…

    • ms

      Enerzijds denk ik: als ze zes mini-poedels had, kweekt ze die misschien en is ze haar eigen wandelend publiciteitspaneel.

      Anderzijds: ze kunnen een mens nog zichzelf niet laten zijn, wat zouden ze een hond hond laten zijn.

      In beide gevallen is het natuurlijk zunne voor dat kindje.

  3. elsjeveth

    🙂

Laat een reactie achter bij BertieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén