Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Snorrebaard

Zolang ik Luc ken heeft hij zijn snor, we hebben het altijd al een snor genoemd, al vind ik zijn gezichtsbeharing niet echt volledig terug tussen de verschillende soorten snorren. Er zit er één tussen waar het wel een ietsiepietsie op lijkt.

Bij tijd en wijle duikt er wel eens iemand op die Lucs snor een baard wil noemen, maar dat is spijkers op laag water zoeken, aangezien zijn gezichtsbeharing helemaal niet conform is met de beschrijving van een baard.

Het is dus absoluut een snor.

Die snor is nogal uniek en vermits hij ze altijd al: “mijn snor” heeft genoemd, gaan we dat gewoon blijven doen.

Zo heel af en toe had ik me al eens afgevraagd hoe hij er zou uitzien zonder snor, maar nooit of nooit is de gedachte gekomen om ze af te scheren. Luc is namelijk al even uniek als zijn snor.

En toch was het nu zover. We gaan niet in detail waarom, maar ze moest gedeeltelijk verdwijnen. We wilden het niet echt, maar er was niets aan te doen. Gisteren heb ik lopen treuren om een snor. Belachelijk? Het zal wel wezen.

We waren akkoord, Luc en ik: “één keer, nooit meer”. Maar die snor kom weer, die kan nie langer wach, die snor kom weer … jammer genoeg niet die volgende dag.

Gisteren telefoneerde Luc naar zijn zus. Hij belt haar zo ongeveer wekelijks en in het relaas kwam de half verdwenen snor ter sprake.

Zij dacht dat hij bedoelde dat ze helemaal weg was, maar Luc, koning der versprekingen, zette het misverstand recht met de woorden: “Neen, mijn snor boven mijn neus is er nog altijd”.

Ik sloeg mijn hand op mijn voorhoofd en mimede: “Boven je neus?”

Waarop hij zijn zin vervolgde met: “die noem ik dan soms ook wel eens mijn wenkbrauwen”.

Previous

Overdenken? Geen tijd voor!

Next

Weer mis(s)

16 Comments

  1. Treuren om een snor belachelijk? Helemaal niet! Mijn man heeft altijd een snor+baard gehad, en nog steeds, al is de vorm en de lengte in de loop van de 45 jaren wel wat veranderd. Toen ik hem een jaar kende moest hij zijn drie dagen gaan doen in ’t Klein Kasteeltje en hij had me gezegd ‘als ik afgekeurd word, dan doe ik mijn baard af’. We hadden afgesproken in ons vast cafeetje in Antwerpen en toen zat hij daar … ik herkende hem bijna niet! Tranen met tuiten heb ik gehuild. Sindsdien is hij nooit meer snor+baardloos geweest.

    • ms

      Gisteren dacht ik: “het groeit wel bij, wat is dan het probleem?” Ik dacht dat het wel een beetje zou wennen, maar dat doet het ook niet.

  2. Iemand die altijd snor en/of baard heeft plots zien zonder, is inderdaad vaak vreemd. Dan ben je niet gewend aan het kale gezicht. Begrijpelijk dat de snor wordt gemist, maar hou hem maar onder de neus ?
    Mijn echtgenoot zie ik ook niet graag gladgeschoren. Een lichte baard/snor of op zijn minst stevige stoppels, vind ik veel mooier.

    • ms

      Het stuk onder zijn neus staat er nog. Het is het verder verloop dat weg is.

      Ik heb het opgezocht. Dat groeit 1,5cm per maand. Dat is een hele poos geduld.

      • Dat is echt traag, ik dacht dat dat veel sneller ging. Goede moed!

        • ms

          Hoofdhaar zou bij het ouder worden sneller groeien maar ik had specifiek op baard- en snorharen gezocht.

          En het ene haar is het andere niet. In het Frans maken ze er zelfs onderscheid in: op je hoofd heb je “cheveux” en een snor bestaat uit “poils”.

  3. Al duurt het even: het komt eeer goed.
    Toen mijn man zijn snor weghaalde werd hij door iedereen zo vreemd aangegeken dat hij zich begon te schamen. Het was dan ook een vreemd gezicht.

    • ms

      Ik wil wakker worden met een bekend gezicht en niet eerst even schrikken alvorens me te realiseren: “ah ja”.

      Ik wil bij het eten kunnen converseren tegen een bekend gezicht en niet telkens eerst even schrikken alvorens me te realiseren: “ah ja”.

      Ik wil niet, telkens hij zich bij TV-kijken -hij kijkt soms dat ik niet kijk- over de rugleuning naar mij wendt schrikken alvorens me te realiseren: “ah ja”.

      Telkens denk ik: “het groeit wel weer”, maar we zijn nog maar in het begin van de groeifase.

      Hij is er ook niet blij mee, maar hij moet er niet op kijken.

  4. Luc

    There’s No Business Like Snor Business

  5. Zij

    Mijn papa had ook een speciale snor. Die hoorde gewoon bij hem. ‘k Heb hem nooit anders gekend.

    Hopelijk groeit de snor bij Luc vlug terug.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén