De dag begon als naar gewoonte. We stapten in de auto rond 11u in de ochtend en we reden naar onze eerste stopplaats alwaar men geen wc had voor klanten -enkel voor privé mevrouw- en dus ook geen klant want probeer maar eens te winkelen met hoge nood.

Eens dat opgelost reden we naar de volgende stopplaats, alternatief voor de wc-loze en we haalden ons hart op.

We werkten echt wel onze planning mooi af met meevallers en tegenvallers om zo tegen de avond aan op onze definitieve bestemming te geraken, alwaar we tot een uur of drie ’s nacht zouden vertoeven.

Om klokslag 3 stapten we in de auto, met anderhalf uur rit voor de wielen. We wisten wel dat het een korte nacht zou worden en we hadden de wekker al gezet voor gisterenmorgen 8uur omdat we een levering verwachtten die nà achten zou arriveren.

Onderweg zag ik dat het blog uit lag: een serverprobleem waarvoor ik mijn provider moest contacteren. Om me wakker te houden kon dat wel tellen. Ik heb op geen enkel ogenblik zitten doezelen.

Thuis startte ik de laptop op, niet dat ik dat probleem om half vijf ging zitten regelen, maar om te weten of dat op de laptop ook in de fout ging. Ja dus!

En net toen ik zei: “dat is een probleem voor morgenochtend” floepte de server error weg en kwam het blog erdoor. Zou je niet … Ik belandde om tien voor vijf in bed maar lag nog wakker en ik heb half zes op de wekker gezien alvorens in slaap te vallen.

Waren we gisteren moe? Bah nee! We waren topfit. Jonge springers zoals wij kunnen daar tegen. Het enige wat niet snor zat was dat de koude die zich in mijn binnenzijde had genesteld er na die luttele uren slaap niet uit was.

Na de levering zijn we maar een kant-en-klare fles Hasseltse koffie gaan halen in de Colruyt en dan was het euvel ook snel verholpen.