Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het loopt de spuigaten uit

Toke heeft mske aangevallen!

Het was al een pozeke bezig. Wete tees nog? Sedertdien is dat alleen maar erger geworden. Het lijkt er op of Toke altijd iemand moet hebben om te ambeteren. En toen Mouche stierf was er niemand meer, want ik ik ben een braaf beest maar als Toke mij ambeteert dan laat ik mij niet doen en krijst ze ’t kot bijeen.

Dus bleven enkel Slow en mske over. Ze had indertijd, voor ik vertelde dat ze het uithing, bij het altijd op de meubelen zitten ook al op de kapstok gezeten maar sedert die ragebolaffaire was ze daar afgebleven. Nu was dat herbegonnen. Zo schoten Slow en mske eens midden in de nacht wakker van een vreselijke slag. Ten waren geen zeven vlooien, maar Toke die de houten eend van de kapstok gestoempt had. Sedertdien ging ze er terug op liggen. Dik tegen de goesting van mske, die eens met een zwarte cape vol kattenhaar in ’t stadje stond en zo naar ’t stadhuis mocht.

Bovendien kreeg Toke ook de onhebbelijke gewoonte om voor hun voeten te gaan lopen als ze de trap op of af gaan of net voor hun voeten uit te schieten als ze op de overloop lopen. Niet per ongeluk maar zo echt treiterachtig. Gaat één van beiden naar boven, dan rent Toke naar beneden maar zo dat ze, ofwel over haar sjoempelen, ofwel dat ze efkes moeten inhouden om niet over haar te sjoempelen. Gaat één van beiden naar beneden, dan rent Toke naar boven, zelfs als ze daarvoor eerst snel naar beneden moet lopen om terug naar boven te kunnen, om dan net voor hun voeten efkes te haperen. Zo heeft ze eens gekrijst, toen Slow, ’s nachts op blote voeten, haar niet had gezien. En zo heeft mske al twee keer gedacht dat ze beneden zou zijn zonder de trap te gebruiken.

Dat hoeng mske haren appel uit en toen ze gisteren naar beneden kwam en Toke, met gebruik van haar klauwen,via haar goretex jas op de kapstok zag klimmen werd ze boos. Ze brulde! Ze hebben de jassen in de zetel gelegd en wilden eens deftig overleggen wat er nu moest gebeuren.

Vandaag echter ging mske naar boven en ziet Toke komen en mske haperde al vóór Toke haperde -’t is te zeggen, ze zette haar rechter voet al op de hogere trap en bleef staan- en dat had Toke niet verwacht. Ze draaide zich om en liep terug naar boven om op de overloop te gaan zitten … mokken (?). Toen mske terug naar beneden ging hing Toke half door de balustrade en mske dacht dat ze op haar hoofd zou springen, maar dat deed ze niet.

Het was pas toen mske en Slow wilden vertrekken en mske nog snel efkes naar boven ging dat ze in het terug naar beneden komen Toke zag komen. En Toke wou tussen haar en de balustrade door -dat dacht mske- maar neen, het beest vloog recht op haar been en klauwde en bleef daar gewoon aan hangen.

mske zegt dat Toke gewoon haar zin wil doen in huis en dat, dat denk ik niet dat mske over haar kant zal laten gaan. Ik peis dat we een serieus probleem hebben.

Previous

’t Is de schuld van Slow en oma

Next

Anticlimax

3 Comments

  1. wie gaat de strijd winnen?

  2. sloef, hoe oud is den toke eigenlijk? helaas is het zo dat sommige oudere poezebeesten weleens de kolder in de kop krijgen…
    (en indien niet van toepassing: excuses aan den toke)

  3. ms

    Toke is 10.

Laat een reactie achter bij magdaReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén