Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De herfst is in het land

Iedereen heeft wel eens last van een liedje dat blijft hangen … blijft hangen … blijft hangen.

Op een ochtend in de vroege lente stond ik op en popte het zo maar op: “zij dronk ranja met een rietje” maar ik niet.

Bovendien had ik niets met het liedje, het had niet opgestaan, ik had er niet naar geluisterd noch er aan gedacht. En toch was het daar en het bleef. Al maanden ontwaak ik met een ranjadrinkende lentesymphonie.

Want een meisje als Sophietje
Is een lentesymphonie

Lente!? Misschien zit de oplossing in deze eerste herfstdag. Misschien hield ze het ook gedurende een hele zomer lang vol omdat zomerdagen wel dorstige dagen zijn.

Hoop doet leven, maar dan herinner ik mij een kerstliedje dat ik ooit bleef horen tot in april.

Om gek van te worden … als ik het al niet ben …

Previous

Bonnekes

Next

Door de mosterd gehaald

14 Comments

  1. Dat liedje vond mijn zus zo mooi en toen ze een dochter kreeg noemde ze haar Sophie zoals in het liedje!
    En ja, dat liedje is een echte oorwurm… die zit er vandaag bij mij dus ook in?

  2. Zoek een herfstliedje.☻
    Maar het blijft vervelend, welk liedje het ook is.

    • ms

      Daar mag je gerust van zijn, dat het vervelend is. Zelfs de mooiste liedjes. Ik ben bang om naar “If you needed me” te luisteren omdat dat ooit ook is blijven hangen.

  3. Mijn schoonvader en Sofietje, die hoorden bij elkaar. Het lied en mijn lieve schoonpapa gaan vandaag niet uit mijn gedachten!

  4. Ik zet vlug een andere plaat op of anders moet ik het verder doen met Sofietje in mijn hoord.

  5. Ai ai. Die wurmen zijn zo irritant. Dat van Sophietje en haar rietje zongen mijn zatte nonkels op elk familiefeest. Horror. Geef mij dan maar dat Tirolerlied.

    • ms

      Zatte nonkels op familiefeesten zijn sowieso horror.

      Dat Tirolerlied? Dat zit Luc al drie dagen zo een poging te doen om het te neuriën en dan vraagt hij: “Maar ken je dat niet?” Neen dus. Deze morgen zocht hij het uiteindelijk op, maar het was werkelijk de eerste keer dat ik het hoorde.

  6. elsje

    Johnny Lion en zijn Sofietje met het rietje…wat bizar dat zo’n liedje ineens jouw hoofd binnen is geslopen.
    Wellicht de eeuwige lente die zich heeft aangediend 🙂

Laat een reactie achter bij Matroos BeekReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén