Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Nu nog …

Eind november en nog liggen er bietenhopen.

Meer dan een maand geleden, voor onze midweek Eifel, denderden de tractoren hier naast ons de bergaf zodat wij de indruk hadden dat we uit ons bed zouden worden geschud. Want ja, die oogsters rijden rinkaneen, om zo te zeggen haast dag en nacht.

Die monsters van tractoren worden ook altijd maar groter en imposanter en of ons oud huis nog lang tegen dat geweld bestand gaat blijven is een vraag die we ons al meermaals stelden.

Na onze midweek Eifel waren er zo nog twee nachten.

De boeren uit onze buurt hun oogst is blijkbaar binnen bij het suikerfabriek maar in de naburige dorpjes liggen de hopen nog te wachten.

Ooit vertelde men mij dat die volgorde van binnenbrengen bepaald werd door lottrekking.

Previous

Herinnering aan voorbije dagen

Next

Modderbaden

10 Comments

  1. Hier liggen er ook nog te wachten maar misschien zijn dat voederbieten?

  2. De bietencampagne is voorbij maar waarom die hopen blijven liggen weet ik niet. Ik heb ze wel eens verward met bakstenen. En andersom. ?

  3. Vroeger werkte met met de handen op het erf en was alles op tijd binnen. Tegenwoordig hebben ze grote machines en ligt het meeste na maanden nog te wachten.

  4. Geen bietenvelden (op een enkele na) hier en alle mais is al lang verhakseld en afgevoerd. Wel is er een uienboer die niet met grote machines het land op kon. Hij geeft z’n uien nu gratis weg, men mag ze zelf komen rapen. Leuk gebaar toch? Ook fijn voor de boer, anders gaan de uien maar rotten.

    • ms

      Uien zien we hier zo niet, momenteel liggen er wat verder ook voederbieten (afgedekt) en liggen er restanten van de wortel- (ook voor voer) en de aardappeloogst.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén