Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Weer gaan wandelen

Vorige week dinsdag kwam de mail dat het pakje beschikbaar was in het afhaalpunt.

Natuurlijk is dat een winkel, anders zou het thuis geleverd geweest zijn. En dommeke-ik had daar niet bij stil gestaan, zodoende konden wij er om.

Geen van ons beiden had zin om in de auto te stappen, dat afhaalpunt is 2km van hier en ik wilde te voet en Luc vond dat ook een goed idee.

Veel is daar niet aan natuurlijk: twee kilometer heen, twee kilometer terug. Een paar keer de straat oversteken voor tegenliggende voetgangers en we waren terug thuis.

Alleen … dat smaakte naar meer. Zo eens buitenkomen, het doet wat met een mens.

Het was de laatste dagen rustiger geweest in ons niets en we trokken donderdag de wandelschoenen aan voor 4km. We wisten niet hoeveel schade het lange binnenblijven had veroorzaakt. Het ging wonderwel.

We zouden dagelijks een toerke doen: vrijdag nog één keer 4km en dan weer stilaan meer en meer en … Of we dat niet vervelend zullen gaan vinden hier waar niets te beleven valt, valt nu nog steeds af te wachten.

Wat zagen we vorige vrijdag dan? Bloesems. Nu waren wij in die mate van de wereld dat we echt niet wisten of het nu het begin was of dat het om achterkomers ging …

(Lees verder onder de foto)

Ook wandelden we voorbij een jonge vrouw vergezeld van een roze ukje op een roze fietsje die samen naar de paardjes stonden te kijken. Het ukje vroeg haar mama: “die mensen, hebben die nu mondmaskers?” wat de mama blijkbaar had beaamd. Blijkbaar? Jawel. Ik sukkel momenteel met het hoorapparaat en hoor pakken minder. Zodoende heeft Luc het me verteld.

En dan denk ik aan alle ukken van vroeger die het maar raar, bizar en zelfs verdacht zouden hebben gevonden. Dit kindje echter wordt de generatie die ermee groot wordt en later zal vertellen: “ik heb de coronacrisis mee gemaakt, maar veel weet ik er niet van”.

Enfin, het is te hopen dat het niet zo lang duurt dat zij het als de gewoonste zaak ter wereld gaat zien.

Previous

Hoorapparaat praat met mondmasker

Next

Het hoorapparaat

12 Comments

  1. Zo fijn dat je weer wandelt. Met mondkapje lijkt me lastig. Hier in NL spreekt men nog niet echt over het dragen van mondkapjes… toch raar…

    • ms

      Ik draag een buff, Luc zijn mondmasker met een buff er over. Vanaf volgende week geen buff meer maar wel het mondmasker. Ik sta compleet achter die verplichting. Ik vind het -maar dat zei ik al- een minimum aan hoffelijkheid t.o.v. anderen.

      Wandelen? We nemen het woord nog maar in de mond en ze spreken al over regen.

      En in het grote “niets” is toch nog meer volk dan hier nu bij ons voorbijkomt. Meestal fietsers.

  2. Wandelen doet goed. En bloesems zijn echt wel een plus.

    • ms

      Op de meeste plaatsen zijn de bloesems wel al weg,

      Wandelen doet zeker goed maar waar we anders nooit mensen zien kunnen we nu nooit buiten komen zonder andere wandelaars en het blijft al eender op welk tijdstip van de dag we gaan.

      Misschien eens proberen om de wekker te zetten, dat deden we ooit al om de grote warmte voor te zijn. Maar dat vind ik niet echt een goed idee.

  3. Lekker is dat hè, een stukje lopen. En dan bloesems zien, mooi.
    Het kindje weet binnenkort niet beter, ze gaat het nog raar en bizar vinden als ze de naakte gezichten weer ziet. ☻

    • ms

      Ik vrees er voor, maar hoop van niet.

      • Aanvankelijk dacht ik dat het met een par maanden bekeken zou zijn. Nu denk ik heel anders

        • ms

          Wel, toen ik voorzag wat er aankwam heeft men mij als een zwartkijker bestempeld. Dat ben ik niet. Ik ben een realist.

          Er was de situatie in China. Er was geen vaccin noch medicijn. En ze bleven maar lustig de wereld rondvliegen. Voor mij moesten ze daar geen tekeningske bij maken.

          Ik ben geen voorspeller, ik ben alleen maar nuchter.

          Maar hoe je het vooraf ook bekeek, we zitten er nu eenmaal in.

  4. Wandelen doet deugd voor lichaam en geest. Vooral met het weer dat we de laatste tijd gehad hebben is het prettig om te wandelen of fietsen.
    Hopelijk raken we wijs uit dat stappenplan en weten we rap wat kan en niet.

    • ms

      Momenteel overweeg ik de aanschaf van een paar elektrische fietsen. Dan moeten we niet steeds over hetzelfde stuk. Overwegen hé. Weegschaal zijnde kan daar nog heel wat water (als het al moest regenen) naar de zee eer het zover is.

      Dat stappenplan? Voor mij verandert dat niets. Ik houd die afzondering aan. Er is niets dat brandt.

  5. elsje

    Tja bijzonder he, ik vraag mij ook weleens af hoe de kleinkinderen over de coronacrisis zullen praten, zo van weet je nog oma toen gingen we FaceTimen … zo stom hoe dat toen ging. Of zo…
    Wandelen ik doe het ook in de wijk hier, het is niet spannend maar wel ontspannend

    • ms

      Eigenlijk mag ik me dan nog gelukkig prijzen dat het grote “niets” geen wijk is maar veld.

      In een wijk is het al helemaal wandelen om te wandelen. In een veld valt misschien toch nog iets meer te zien. Alhoewel, spannend is het ook niet.

Laat een reactie achter bij BertieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén