« …
 
 
Blijft nog enkel het laatste, tot nog toe, verhaal in de reeks.

Ergens in 2004, wou Slow naar boven en draait de schakelaar om en het licht ging niet aan. Slow sakkerde wat en ging in het donker naar boven.

In die tijd hadden we net problemen gehad met Slow’s pc en de man van de pc kwam en de bel deed het niet. Slow sakkerde nog wat harder en dacht dat die bel en die schakelaar toch niets met mekaar te maken konden hebben.

Toen mske ging slapen draaide ze aan de schakelaar en dacht op dat eigenste moment: “och ja dat gaat hier niet” en floep, licht scheen in de duisternis.

Om een lang verhaal kort te maken, het werd een welles-nietes spelleke van de schakelaar, soms wel, soms niet maar de bel, die deed het niet. Het laatste wat we daarvan moeten vertellen is dat op een zeker moment, Slow de schakelaar omdraaide en de bel ging.

Toen haalde Slow het ganse zaakske uit mekaar en repareerde de schakelaar. Bizar genoeg werkten daarna zowel de schakelaar als de bel.

We weten niet meer hoe lang ze gefunctioneerd hebben, want dat zijn nu precies de berichtjes die we niet terugvinden, maar in elk geval, op een zeker moment was het weer zover. Geen licht en de bel deed het niet. Toen dacht mske dat het ergens moest liggen aan een kortsluiting die veroorzaakt werd door de kapotte dakgoot. In welke mate dat mogelijk is, weten we niet. In elk geval werd er beslist de definitieve vernieuwing van de elektriciteit af te wachten en zeker niet meer te gaan prutsen aan een installatie die toch al verprutst was.

Deze week draaien de mannen daarboven de schakelaar om en het licht ging aan.

En daarom dat ik zeg dat die mannen tovenaars zijn.