Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Wat met Plopsaqua?

Het begon al goed, eergisteravond. Niks inspiratie, geen grein, geen spriet, geen … niks.

Nacht brengt raad. Dat deed hij toch al meer. En met die geruststellende gedachte trok ik mijn dekbed over één oor en omarmde het kopkussen.

Gisterenmorgen buitelden de ideeën als jonge kalveren in vers wakker brein, zodat ik me moest haasten om ze op te schrijven, vooraleer ze weer zouden vervliegen.

Het laatste wat ik bij de concepten noteerde was: “Wat met Plopsaqua?” Want ja, er werd vooropgesteld dat dit deze herfst de deuren zou openen en het bleef wel erg stil van die kant.

“Aha!” zei Luc. Of het nu “aha” was of iets anders, zeker ben ik daar niet meer van maar soit. “Ik lees hier net” vervolgde hij “dat Plopsaqua de deuren opent op 5 december1“.

Of het nu toeval was of dat ik toch enig voorspellingsvermogen heb -heks zijnde- blijft al gelijk. Ik had weeral een concept minder.

Ah ja, en daar ben ik wel zeker van. Nu het een log is, is het al geen concept meer.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Previous

Een witte? Of een zwarte?

Next

Vooruitzicht blijft vooruitzicht

15 Comments

  1. Ik verbaas me over jouw dagelijkse inspiratie!

    • ms

      Veel tijd om te denken overdag en telkens er zoiets wat ronddraait noteer ik dat.

      Niet alles is goed voor het blog.

      Wat is wél goed voor het blog als we het niet -altijd- over loslopende virussen willen hebben?

      • Ik ben stiekem jaloers en verlang naar mijn pensioen. Ik ben er aan toe maar de Belgische staat nog niet…

        • ms

          Als ik goed bereken aan de hand van vroegere informatie zou je nog zo’n vier jaar moeten doen? Als de wet niet weer verandert.

          Wij wilden oorspronkelijk niet op pensioen, maar toen werd de zaak van de evenementen overgenomen.

          Eerst wilden we wel nog gaan opbouwen, maar al snel bleek dat ook niet de juiste oplossing en gaven we er gewoon de brui aan.

          En daar ben ik nu enorm blij om. Op sommige dagen mis ik wel wat actie, maar als dat àlles is om over te klagen zou ik beter zwijgen.

          • Ik moet nog 3,5 jaar. Ja, ik tel dus af. Mijn echtgenoot is al 8 jaar met pensioen en dat maakt het er ook niet makkelijker op. Er zijn dingen die wie graag samen willen doen/bezoeken maar die voorlopig niet kunnen. Het komt wel goed… Heb er even geen zin in de laatste tijd. Het valt niet mee om net voor je zestigste alweer een ander vak te geven op een totaal andere afdeling. Het lesgeven op zich is bijzonder fijn, maar die nieuwe collega’s… ach het zal wel aan mij liggen. Ik begrijp hen niet en zij mij niet. Ik zal het er moeten mee doen, dus ik zit maar wat in een hoekje of kruip onder een steen tijdens de pauze.
            Iedereen vraagt waarom ik niet stop, maar dan heb ik geen inkomen. Dat lukt financieel niet. Dan vragen ze waarom ik niet vervroeg stop… maar dat ga ik doen. Op 63 is vervroegd, normaal gezien moet ik tot 67. Als ze het nog verlengen, want niets is nog zeker, dan word ik zot.

            • Oeps, veel fouten getikt. Je begrijpt me wel, denk ik.

              • ms

                Zeker, ik begrijp het. En ze maken het er op het laatst nog niet makkelijker op, zo te zien.

                Wij hadden besloten dat we samen op pensioen zouden gaan. Toen ik kon gingen we na hoe lang Luc nog verder moest, hij is anderhalf jaar jonger dan ik, maar omdat hij meer jaren gewerkt had kon het dan toch samen en wilden we die opbouwen wel nog doen, maar op het laatst sloten wij ons ook af van de collega’s en ging het van kwaad naar erger.

                Toen was de keuze snel gemaakt.

  2. Inspiratie komt vanzelf op je af, bij mij is dat toch zo. Hoe meer ik zoek hoe minder ik vind voor op de blog.

  3. Je weet altijd iets te bloggen.
    Het is wat Suske zegt: vooral niet zoeken!

  4. elsje

    een wandeling met Aki of alleen geeft mij altijd inspiratie. Dan borrelen de verhalen in 1 grote stroom binnen. Thuisgekomen pak ik snel mijn boekje en schrijf mijn hoofd leeg.
    Is het weer zover grapt Chris dan altijd.
    Overigens ook ik zie naar mijn pensioen uit. Volgend jaar juli is het zover. Nog niet zo lang geleden dacht ik…pensioen ikke? hoe zo nee dat hoeft nog niet. Nu met alle rare miserie in de wereld denk ik, het kan me niet snel genoeg gaan.

    • ms

      Zo ging het hier ook. Eerst wilden we het niet echt. En dan krijg je zo een opdoffer dat het niet snel genoeg kon gaan.

      En nu zijn we blij dat we het deden.

Laat een reactie achter bij franckyReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén