Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Mondmasker? Vergeten!

Op al die tijd dat het mondmasker hier ingeburgerd is, hebben wij dat meer gebruikt dan nodig, veel meer dan verplicht was.

Nu eerlijk gezegd, in veld en wei en bos droegen we het niet, op straat -voor zover dat niet verplicht was- ook niet, als het er niet te druk was.

Sedert het niet meer verplicht werd bleven wij op dezelfde manier doorgaan, behalve bij de patattenboer, daar zette ik het ook niet meer op. Die winkelen namelijk buiten.

Maar! Toch zijn we op dat meer dan anderhalf jaar, met ons twee drie keer dat mondmasker vergeten.

De eerste keer was het in Sunparks, bij het ontbijt. In de ontbijtzaal houd je het op behalve als je zit en eet. Toen Luc nog een bordje bij haalde kwam hij terug. Toen pas zag ik dat hij zijn mondmasker op tafel vergeten was. Hij probeerde dat de dag nadien nog eens, maar ik had hem in de smiezen.

De eerste keer dat we gingen zwemmen, neem ik in het kleedhokje mijn mondmasker af, stop dat in mijn zak en ga zwemmen. Na het zwemmen loop ik -opgelucht en ontspannen- doodgemoedereerd naar de uitgang, de parking over en stap de auto in om tot de conclusie te komen dat het masker nog steeds in mijn zak zit.

De laatste keer waren we al voorbij het brood in de Aldi toen Luc geschrokken de winkelwagen mijn richting uitduwde en zei: “mijn mondmasker! Ik ga dat halen”.

Noemenswaard? Neen toch. En ja toch wel. Want geluk dat wij toch gehad hebben. Tonnen geluk!

Want zie, meestal zie je veel overtredingen en fouten gebeuren en niemand zegt er wat van. Maar als het ons overkomt hebben ze ons in de smiezen.

Het zou er nog aan gemankeerd hebben: de voorstanders van de mondlap op de vingers getikt!

Previous

Prikken door de flikken

Next

Wat voorrang heeft

10 Comments

  1. Kan gebeuren, dat heb ik ook al voor gehad. Nu echter ben ik het alweer snel gewoon.

  2. Dat vergeten heb ik ook al enkele keren meegemaakt. En te zeggen dat ik vorig jaar de mensen tijdens de markt moest aanmanen hun mondmasker te dragen.

  3. Voor alle zekerheid heb ik in elke tas en jas een plastic zakje met een paar mondkapjes. Anders zou ik het ook vergeten.
    ps
    Ik had deze post niet binnengekregen. Vreemd. Ook van een paar andere niet, ik hoop niet dat ik een kapotte laptop heb…. :-/

    • ms

      In de auto, in mijn handtas en in de zak van mijn jas zit er ene.

      In de auto zit er een hele doos nieuwe. Die zijn wel van Luc, maar in geval van nood kunnen die ook dienen.

      Wat die vraag over die meldingen betreft kan ik niets zeggen. Ik probeerde te vinden of ik kan zien wie het aanvroeg, of het niet per ongeluk uitgevinkt werd, maar dat kan ik niet. Luc heeft ook wel al eens gezegd dat die melding bij hem niet was binnengekomen.

      Er gebeuren momenteel rare dingen achter de coulissen, niet alleen e-mail, ook plugins die raar doen en banken die moeilijkheden veroorzaken.

  4. Laatst een aantal provocerende weigeraars gespot in de supermarkt … en niemand die iets zegt of liever gezegd: durft te zeggen (ik ook niet) …..

    • ms

      Zolang ze op anderhalve meter blijven zou ik ook niks zeggen. Maar die anderhalve meter … daat stá ik op. Zowel letterlijk als figuurlijk.

      En dan zeg ik wel wat. Deed ik trouwens al.

  5. elsjeveth

    Je kunt het ook andersom vergeten 🙂 thuiskomen en nog steeds het mondkapje dragen…dat gebeurde mij een keer tijdens de 1e verplichte periode. Nu met de 2e verplichte ronde moet ik tot mijn schande bekennen dat ik het nogal eens vergeet in de winkel en pas bij de kassa merk als de kassa-bediende me erop wijst. Kan zijn omdat hier het overgrote deel van de mensen zonder mondkapje winkelt, maar wel afstand houdt.

    • ms

      Dat heb ik eens gehad met de boekenmarkt. Toen ging ik naar de bakker om een paar koeken en liep gewoon terug mét. Toen was het zelfs in de winkels niet verplicht. 😲

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén