Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Kuschelsocken

Dik twee jaar geleden had ik zo, zonder er echt aandacht aan te geven, sokken zien passeren in het blaadje van Lidl. Ze noemden dat “bedsokken”. En sokken in bed? Dat mocht niet van ons moeder. De uitleg erover weet ik niet meer.

Iets later, maar nog steeds dik twee jaar geleden, gebeurde er iets niet zo heel ernstig op het eerste zicht, maar toch kreeg ik enorme last aan mijn voeten. Ik kon ’s nachts wakker worden van een verschrikkelijke pijn die geen oorzaak had. Gedurende de dag? Niks, rien de knots.

Nog iets later in die dikke twee jaar waren we in de Eifel en stond daar in de Lidl een bak met restantjes van de folderaanbiedingen waaronder één pak met twee paar van die sokken. Ze noemden die “Kuschelsocken”. Ik nam ze mee, trok ze aan om op bed te zitten lezen en eens thuis sliep ik er mee.

Het probleem leek weg, ver weg en ik kocht twee paar gelijkende bedsokken bij Colruyt, die nog niet aan de enkels van de Duitse Kuschelsocken konden reiken.

Vorige winter voorzag ik mij en trok die sokken aan. Bizar maar waar, ik werd ’s nachts wakker van een branderig gevoel en die sokken moesten uit. Ze lagen wel altijd binnen handbereik.

Dit jaar, deze winter die nog geen winter is, kreeg ik last. De sokken moesten aan. Ik slaap nu toch al terug twee weken met die sokken aan. En twee -of vier- paar? Dat is me wat weinig, wat wassen aangaat dan toch.

Ik vond twee nieuwe bollen dikke wol van Zeeman, in de Kringwinkel. Oudroze, geschikte kleur voor dikke sokken, dacht ik.

Twee paar dikke Julia Zeemansokken -zoals ik ze doopte- rijker sliep ik gerust.

En net tijdens het typen van dit log, zit Luc me doodgemoedereerd te vertellen dat in de Duitse Lidl de Kuschelsocken in de aanbieding staan per twee paar. En ik bedenk dat de mijne me maar 1€ voor twee paar hebben gekost.

Previous

Action

Next

De pakskes

14 Comments

  1. Als ik vroeger ondeugend was zei mijn moeder wel eens: pas op, anders ga je met blote voeten naar bed. Wij gingen altijd met blote voeten naar bed, dus dat dreigement heb ik nooit goed begrepen.Het was in de tijd van de kruik in de winter, een metalen fles waar een soort kous omheen ging tegen het verbranden van de voetjes. Heerlijk! Een echt verkleumde voet krijg je ’s nachts bijna niet meer warm. Daarom: neem een kruik mee naar bed of, inderdaad, Kuschelsocken.

    • ms

      Ik herinner me nog een warmwaterkruik in rubber. Maar of ik die meekreeg weet ik niet. Meestal ging het om een oud ijzeren strijkijzer dat verhit werd en in een dweil (?) gedraaid.

      Sokken of kousen mocht niet. De reden kan ik me niet herinneren.

      Dat is het probleem geweest, twee jaar geleden: verkleumde voeten die ik niet heb warm gekregen ’s nachts. Dat ik daar nu twee jaar later nog last van kan hebben …

  2. Wij droegen in de winter zo graag de bedsokken die mijn tante zaliger voor ons breidde. Zo zacht en warm. Ze leken op enorme babysokken. Mijn zus breit ze nu ook. Er ligt altijd een paar in mijn nachtkastje. Ik draag ze zelden, maar soms doe ik ze aan als ik voel dat mijn voeten te koud voelen om goed in te slapen. Meestal schop ik ze weer uit in de nacht want ik heb dan weer last van te warme voeten.

    • Oeps, verleden tijd breien moet breide zijn met één d!

      • ms

        Ach … eergisteren had ik wel geschreven dat ik aan het haken nog wel eens een logske zou weiden. Het stond er tot de twijfel binnensloop en ik het maar even ging opzoeken. Even “uitweiden” en “wijden aan” door elkaar gehaspeld.

    • ms

      Wij hadden enkel van die gebreide sokken in onze katsjoe botten om mee naar school te gaan als het gesneeuwd had.

  3. Ook hier de herinneringen aan het dreigement van met blote voeten naar bed moeten.

    Maar ook het conflict tussen mijn moeder en de moeder van mijn vader. Oma vond dat wij in bed sokken behoorde te dragen, mijn moeder niet.

    Ik ga nog steeds met blote voeten naar bed.

    Sterkte met jouw voeten.

    Stille groet,

    • ms

      Om één of andere reden, die ik niet begrijp noch begreep, mochten we geen sokken in bed. Dat bleek niet gezond te zijn, of zo;

      Het dreigement kende ik niet.

  4. elsjeveth

    Bedsokken nee die hadden wij niet en ook het dreigement 🙂 is me onbekend. Altijd met blote voeten naar bed, anders kreeg je wintertenen zei mijn Oma die zelf graag met een bedjasje sliep…
    Ik ben helemaal weg van de naam Kuchselsocken.

    • ms

      Ik houd het ook bij kuschelsocken, klinkt schattiger.

      Wintertenen? Als kind had ik dat, volgens mijn moeder dan toch.

      Nu bleek dat wintervoeten ook kan, dus ik heb even gedacht … maar het is niet wat er loos is. Eigenlijk is er niks mis, enkel het gevoel van honderden speldenprikjes waar ik wakker van word.

  5. Een warmwaterkruik in rubber hadden wij thuis ook. Moeder breide sokken die we in bed konden aantrekken. Ijsbloemen op de ramen maakten het beeld compleet.

  6. En bij ons vroeger ook: met blote biene naar bed. ☻
    Onze bedden werden voorverwarmd met één ijzeren kruik per 2persoonsbed. Als wij (de kleintjes) sliepen ging de kruik naar een bed van de groten. Maar alleen als het ijs- en ijskoud was. Sokken aanhouden mocht wel maar je deed ze vanzelf uit als het te warm werd.
    Later kocht ik ook bedsokken, meer omdat ze zo mooi waren dan om in te slapen.
    Vanaf de leeftijd van ± 30-40 jaar heb ik nooit meer koude voeten, integendeel, handen en voeten steek ik vaak boven het dekbed omdat ze gloeien.
    Afkloppen…

    • ms

      Als het stenen uit de grond vroor, dan ja.

      Ik had sedert mijn 30-40 ook nooit meer koude voeten noch handen … tot twee jaar terug.

      Mijn handen en armen hangen soms ook wel eens boven het dekbed, maar niet omdat ze gloeien maar omdat ik het soms gewoon te warm krijg.

      Mijn voeten blijven waar ze zijn, behalve in de zomer, dan steken ze ook onderuit.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén