Toen het ooit begon met een eerste geboorteaankondiging op het blog en een tweede zo’n twee jaar later, kon ik niet vermoeden dat ik nu, na jaren, met een dilemma zou zitten.

Het is een feit dat ik toen niet dacht dat ik zo lang zou bloggen. Het is ook een feit dat ik me toen nog niet realiseerde dat de tijd ineens een sneltrein zou worden en ik nu, in plaats van met borelingen, moet constateren dat ze -zo goed als- volwassen zijn.

Wat met hun private levenssfeer? Is die nu niet geschonden door mijn regelmatig vernoemen van hun naam? Ik vroeg het hen. Ze zaten er niet mee.

Zodoende geraakte ik hierboven op de “Wie is wie” en vond dat die verouderd en aan verandering toe was. Ik had die ooit al eens aangepast, maar hij is dus terug aan vernieuwing toe. Hoe ik het moet aanpakken? Dat weet ik nog niet. Daar moet ik eerst nog eens over dubben.

En uit frustratie omwille van dat dubben, heb ik maar ineens de Instagram leeg gemaakt en het ding overal afgesmeten en het account verwijderd. Het zou nu nog een maand duren vooraleer die effectief verdwenen is, maar ik houd hem in het snotje.

Dus, aan allen die daar af en toe kwamen kijken, aan allen die ik volgde en die me nu niet meer gaan zien opduiken, ik heb er te laat aan gedacht om eerst even afscheid te nemen. Maar ach, de meesten lezen hier toch. En ik denk dat Frank De Boosere (de weerman), Natuurpunt en Natuur en Bos er niet wakker van zullen liggen.