Wizzewasjes

Mijn moeder nam de mand met kousen om te stoppen, haar nylons inbegrepen, en zette mij er aan. Aangezien mijn toenmalige handjes te klein waren om de sok op te spannen moest er een gladde bal in. Het resultaat was een sok met iets wat best te vergelijken viel met een rap. Het was niet goed. Ik zou nooit een goeie huisvrouw worden.

Ik heb mezelf beloofd dat ik nooit nog in mijn leven sokken of kousen zou stoppen -goeie huisvrouw of niet- maar maakte een uitzondering.

Aangezien Luc dat wel meer voor heeft vond hij dat hij dat best zelf kan en hij neemt dan een draad, trekt het gat met enkele steken gewoon dicht en zet netjes vast, zonder stop of een rap.

Laatst had ik een beginnend gaatje in mijn wandelsok en vond dat Luc dat zo slecht nog niet deed. Ik nam een draad, paste zijn systeem een beetje aan en ben uiterst tevreden over het resultaat.

Gaatjes dichttrekken tot daar aan toe. Kousen stoppen! Nooit meer!

Dag één:

De grote wit met zwart gevlekte roofvogel bevindt zich in het veld, mijn fototoestel op de achterbank van de auto. Ik zeg: “Het wil weer lukken”. Luc vraagt: “Moet ik keren?” Ik zeg: “Neen”. Keren kan daar namelijk niet, enkel een 500-tal meter verder.

Dag twee:

De grote wit met zwart gevlekte roofvogel bevindt zich in het veld, mijn fototoestel op de achterbank van de auto. Ik zeg: “Het wil weer lukken”. Luc vraagt: “Moet ik keren?” Ik zeg: “Neen”. Ge weet wel waarom.

Dag drie:

Luc bevindt zich in de keuken, de frieten ook, ik in de eetplaats, de kleinere roofvogel op het regenwatervat, het fototoestel in de woonplaats, minder dan twee minuten later ik ook. Luc vraagt: “Eet die de jonge mussen?” Ik zeg: “Mogelijk”. Maar de mussen? Die waren ervantussen.

Foto na foto na foto van een roofvogel(ke) dat zich een wat comfortabel plaatske zocht op ons binnenkoerke. En ware het niet dat mijn frieten koud werden …

Dag drie en een half:

De grote wit met zwart gevlekte roofvogel bevindt zich niet in het veld, mijn fototoestel op mijn schoot. Ik zeg: “Wat hadde gedacht?” Luc vraagt niks zodoende moet ik ook niet antwoorden.

Meer foto’s

Luc had het wel al eens een keer meer aangehaald. Dan had hij het over dat roestgeval dat op die wandeling die we ooit deden was neergezet.

“Het lijkt op een grote verroeste palox” zei hij.

En dat is nu precies wat het is. Het heet “Pallox” -met ll- en is een kunstwerk van Hans Tuerlinckx en Sven Vangodtsenhoven.

Ah ja, na die wandeling in Beauvechain zagen we hem in de verte staan en besloten we de Mene- en Jordaanvallei nog eens met een wandeling te vereren.

Net zoals bij de Vlooybergtoren kan je er op, maar hij wiebelt niet zo. Het uitzicht is er prachtig.

Meer foto’s

De heropflakkering van de covid-19 epidemie is aangepakt.

Wie had gedacht dat de oorzaak daarvan lag in te grote bubbels, te veel contacten en te veel ongebreideld feesten had het verkeerd voor.

De schuld ligt bij bobonne en pépé die met twee hun wekelijkse commissekes doen en verder niet op restaurant, niet op café of op reis gaan, die enkel een bubbel van 2 hebben en verder alleen buitenkomen om te gaan wandelen.

Zoals gezegd: “Voilà sé! Het is aangepakt”. Pépé mag -vanaf vandaag weer- niet meer mee binnen in de Colruyt.

En het probleem is opgelost.

In tijden van corona groeien de apps gestaag aan op mijn telefoon. De vraag is groot en de oogst rijp voor de pluk.

Sedert ik die wandel app op mijn telefoon heb ben ik verkocht. Het is veel handiger wandelen zo dan met een wandelkaart of een briefke met de knooppunten. Nog makkelijker is het natuurlijk als je bordjes kan volgen. Maar hoe dikwijls gebeurde het al niet dat er ineens op een cruciaal punt een bordje ontbreekt … De wandel app is goedgekeurd.

De app van Natuurpunt had ik al langer. Daar kon je natuurgebieden uit de buurt mee vinden als je zo eens onderweg denkt: “Zouden we hier niet efkes een wandelingetje doen?” Niet dat dat ons frequent overkomt, maar het gebeurde wel al. Na een bijwerken toont Natuurpunt app nu ook het plan en volgt je op dezelfde manier als de voornoemde wandel app.

Vorige week laadde ik ook de Knooppunten app. Zodoende is het ook met briefkes gedaan. Hoe die werkt hebben we gisteren uitgeprobeerd … ergens in Meldert. Het voordeel is dat hij ook met virtuele knooppunten werkt.

Als laatste in het rijtje, de vreemde eend in de bijt, de Switch app. Ik keek nooit naar Switch, dat doe ik nu een tweetal weken en ik steek er zo precies wat van op. Ik zie dat ik heel veel antwoorden weet maar ik ben volkomen imbeciel als het over bekend volk uit deze tijden gaat. Niet dat dàt een gemis is. Over muziekvragen of vragen waar je even naar muziek moet luisteren wil ik het niet hebben. Met mijn kaduke oren is dat pure afgang!

De Switch app dus. Ik speel die en leer bij. Hij is amusant in een verloren minuutje. Je maakt kans om te winnen, als je wint. Ik kan Luc uitdagen in een duel. Maar ik kan ook met vijf onbekende andere switchers spelen. Wat vind ik dààr nu het plezantste aan? Het feit dat ze lekker onbekend zijn. Geen drama als je verliest. Oh zo!

Foto’s Hollewegen
Foto’s Munsterbos

Iedereen die dit blog een beetje volgt weet zeker wel dat Colruyt mijn favoriete boodschappenwinkel is.

Maar dat houdt niet in dat ik enkel daar boodschappen ga doen. Van tijd tot tijd loop ik eens bij Aldi binnen. Die hebben van die zalige mini roomboter rozijnenbollen die smelten in je mond en als je ze ook nog in je koffie sopt … zweef je weg in hemelse sferen.

Als ik er dan toch ben neem ik ook de de geweldig lekkere kalkoenreepjes mee voor in een salade. Dat is een kwestie van evenwicht.

Bij Lidl haal ik dan weer walnotenbroodjes. Dat zijn stevige happen voor stevige stappen. Maar ook nog, na grondige studie terzake, kwam ik tot de conclusie dat de mueslirepen van de Lidl minder kcal en minder suiker bevatten dan die van Colruyt en Aldi. Die repen vind je altijd in mijn wandeltas. Op zoek naar het moeilijke evenwicht tussen gewicht en wandelen probeer ik dat te vinden met een reeptussendoortje onderweg.

De Carrefour? Daar heb ik weinig verloren. En de nieuwe Delhaize dan? Daar heb ik blijkbaar dan weer geen boodschap aan.

Een wandeling in Beauvechain? Beauvechain dat lag toch niet zo ver van waar ik vroeger woonde? Hoe lang zouden we dan onderweg zijn?

“Een half uurke” zei Luc. Ik dacht er het mijne van.

En dan voert die gps van ons ons toch door Hoegaarden om in Meldert uit te komen. Meldert waar we al vaker waren en wandelden.

En daar … om de hoek, daar was het.

Of hoe afstanden soms bedrieglijk zijn.

Meer foto’s

Zeggen dat mensen hun verstand moeten gebruiken en de regels moeten volgen in tijden van corona …

• Is zoals zeggen dat ze het zwembad niet mogen vullen of het gazon niet mogen sproeien in tijden van weinig regen en lage grondwaterstand.
• Is zoals zeggen dat honden moeten aangelijnd zijn omwille van de veiligheid van anderen, zowel mens als dier.
• Is zoals zeggen dat mensen zelf hun verantwoordelijkheid moeten nemen maar ondertussen toch maar een avondmarkt organiseren¹.

Want geloof me, dat zwembad wordt gevuld, die hond loopt los en die avondmarkt … tja …

Over zwembaden en gazons ga ik me niet uitspreken, maar ik zag nog geen lege zwembaden, verdroogde gazons dan weer wel. Maar zij die het wél doen gebruiken dat water dat een ander niet meer kan drinken. Bij corona is dat niet anders. Alles opzuipen zodat het vat leeg is.

Loslopende honden? Het mag niet. Daar had ik het al meer over. Ik ga het niet opnieuw uitleggen. Goeie lobbes of niet. Het mag niet. Hoeveel mensen of dieren moeten nog (dood)gebeten² worden eer men overtreders gaat aanpakken? Bij corona is dat niet anders. Alles opzuipen zodat het vat leeg is in plaats van gematigd te genieten zodat anderen niet weer opgehokt moeten worden.

Op die avondmarkt zal je ons niet vinden, op geen enkele markt trouwens. Voorlopig blijven wij daar weg. Maar goed. Stel dat we willen gaan. Stel dat we daar zijn. Moeten wij dan weer beslissen dat wij het aan onze neus laten voorbijgaan, dat wij onszelf minder gaan achten dan anderen. Als iedereen zijn -zelfde- verantwoordelijkheid neemt is er geen kat op die avondmarkt. En wie zou dan de eerste zijn om te bleiten?

Rekenen op het gezond verstand en verantwoordelijkheidsgevoel van de mensen in tijden van corona is pure onzin.

Meer foto’s

¹ Het Nieuwsblad
² Het Nieuwsblad

De omgeknaagde bomen, de dam, de burcht … maar de bewoner/dader liet zich niet zien.

Eigenlijk zou je dan eens bij valavond of vroeg in de ochtend ter plaatse moeten gaan zitten en blijven zitten. Die beesten voelen de trillingen namelijk.

Maar op die plaats, daar aan het Zoet water? Ik denk niet dat we de enigen zouden zijn die op dat gedacht kwamen.

Alhoewel als het erg koud zou zijn, zou je daar wel meerdere bevers zien … maar dan niet in het water.

Meer foto’s