Wizzewasjes

Ken je dat mopje over die dokter die …

Een man gaat naar de dokter en zegt: “het doet hier zeer als ik lach”, waarop de dokter de plek betast en zegt: “Niet meer lachen. Dat is dan 25€”.

Zo voel ik me nu.

Er was/is iets met die linkerknie. Zo een vijf en een halve week geleden gaf die voelbaar een krak die klonk zoals als je je vingers laat kraken. Het deed geen pijn, helemaal niet, maar ‘s anderendaags voelde ik het wel en ik dacht: “even rust gunnen”. Het werd elke dag beter.

We gingen naar de Eifel en ik voelde er niets ondanks de wandelingen.

Eens terug thuis wilde ik de kamer verlaten, bedacht dat ik iets vergeten had, draaide me om waarbij de draai in de knie zat en lap, weer prijs. Ik liep onstabiel te zijn, vreesde elk moment dat gewricht de verkeerde kant uit te zien plooien, kwam de trap af als een klein kind en wist niet meer wat doen. Was rusten de boodschap? Of was het nu precies in beweging blijven? Of was er iets ernstiger loos?

Twee weken geleden ging ik naar de dokter, die daar wel degelijk aan die knie heeft gewrongen, waarbij ik dacht: als die die knie niet verkeerd geplooid krijgt zal het nog zo erg niet zijn. Zijn advies: “uw voeten verzetten als ge wilt draaien en verder nog efkes afwachten”. En ik betaalde.

Maar wist ik dan uiteindelijk wat het beste was? In beweging blijven of laten rusten?

We zijn -zoals gezegd- twee weken later en ik dokterde het zelf uit … nog maar eens.

Zoals reeds meer verteld is de benaming enkel een mooie naam voor wat eigenlijk een klein kamertje is dat we gebruiken als opslagruimte.

Wat staat er? Een rek met oude boeken, spullen die we niet meer gebruiken zoals een kinderbedje waar Ella als laatste in geslapen heeft, het bijhorende park, fotoalbums uit lang vervlogen jaren en nog zo één en ander …

Wat zou er moeten staan? Hogergenoemde fotoalbums, een tafeltje om hogergenoemde boeken te sorteren en verder ook nog de valiezen gedurende hun rustperiode.

Het wordt dus tijd om eens een begin te maken met het opruimen van het kamertje. Dat hebben we tot nu altijd uitgesteld. We hadden er redenen genoeg voor:

• Of we hadden zeer aan ons goesting.
• Of we wisten niet waar we in de tussentijd met alles wat er uit moet moesten blijven.
• Of nog, we wisten nog niet of we het niet voor iets anders wilden gebruiken; we overleggen nogal lang vooraleer knopen door te hakken.
• …

De steeds bruikbare lange baan dus. Loopt ze dood ? Of komt er enkel maar een bocht?

Ik heb het niet zo voor de verengelsing van onze taal -voor de vernederlandsing¹ trouwens ook niet- en daar deden we in het verleden wel al eens wat lacherig over.

Nu lees ik de laatste tijd wel meer over spin-off hier en spin-off daar, meestal gaat het daarbij dan over een film of een reeks² maar uiteindelijk is dat dan ook zelf een spin-off van een eerdere betekenis³. Gelukkig zijn er ook de goede Nederlandse synoniemen⁴, maar die worden dan weer niet gebruikt. Op zijn Nederlands gezegd: “die bekken dan niet zo lekker”.

Wat is nog zo een nieuw modewoord? Je kan de krant niet openen of één of andere influencer krijgt een artikel, terwijl het woord “influencer” blijkbaar nog niet in het Nederlands erkend wordt.

Wat doet zo iemand? Die beïnvloedt anderen om producten te kopen die hij of zij op zijn of haar blog of ander medium aanprijst, waarvoor hij of zij dan weer vergoedingen voor de publiciteit opstrijkt. Een moderne job in een moderne wereld, maar het komt eigenlijk wat overeen met de vroegere stofzuigerventer of de hedendaagse praatjesmakers, die de mensen iets aansmeren dat ze niet nodig hebben.

De meeste aanhang hebben de mode-influencers. Wat zij aanpakken lijkt wel in goud te veranderen. Of het nu mooi is, stijlvol, klasse uitstraalt, … of niet, het wordt verkocht onder de noemers “hip”, “hype” en “trendy” en ze worden gevolgd en nageaapt. Dat de duurste stukken ook altijd de meest begerenswaardige blijken te zijn, was ons ook al opgevallen. De mensheid wil bedrogen worden.

En daarom hoeft de mensheid nog niet, zoals ik nu, in trainingsbroek en rolkraag aan de pc te zitten, maar dat volgzame zonder een iets meer persoonlijkheid is maar weer een bewijs van een kuddegeest waar ik ook al een hekel aan heb. Ik houd van originaliteit en verscheidenheid.

We lazen dan ook met het grootste plezier dat de kennis van deze mensen, wat hun producten betreft dan toch, van hoogst twijfelachtige kwaliteit is⁵.

Zoals Luc het al lachend stelde: “Influencer komt van Influenza”. Ik vraag me af: “Zou het er misschien een spin-off van zijn?”

¹ pske van mske: ik bedoel hiermee het automatisch afschaffen van woorden waarmee Vlamingen opgroeiden en die men nu als oude vodden de vuilbak in wil kiepen. Ik houd daaraan vast en blijf ze gebruiken, wat waarschijnlijk wel merkbaar is.
² Wikipedia
³ Encyclo
⁴ Synoniemen
⁵ Het Nieuwsblad

Ze kunnen zeggen wat ze willen¹, maar volgens mij smaken ze wel naar karton.

Ooit was een curryworst -zoals ze hier beter gekend zijn- zowat de eerste snack die ik bij een pak friet gegeten heb.

In die tijd vond ik ze nog lekker, maar naarmate de jaren vergingen, vond ik ze steeds smakelozer worden en dat verergerde maar tot ik op ze uiteindelijk als karton bestempelde. Ik at ze niet meer, al de rest ook niet. En sedert enkele jaren eet ik zelfs geen friet meer van een frietkot.

Is dat filmpje nu echt overtuigend? Of is het ook weer een verstoken vorm van publiciteit?

¹ Het Nieuwsblad