Wizzewasjes

Ik weet het! Het logje van vandaag lijkt wel wat op dat van gisteren. Dat was eigenlijk niet mijn bedoeling, maar ik kan het nu toch ook niet helpen dat dat van vandaag nu juist gisteren gebeurde.

Er zijn de vlinderstruiken. Tot vorig jaar was er maar één, nu zijn ze met twee. Ze staan niet in de volle grond maar in grote metserskuipen zodat we ze kunnen verplaatsen.

Alle vorige jaren viel die ene vlinderstruik zo armtierig uit dat we geen vlinders zagen. Nu gaan die alletwee zo fel hun gang dat het een komen en gaan is van vlinders allerlei. Ik haast me daarvoor niet naar buiten. Gewoon omdat fladderaars zo lang niet blijven zitten.

Gisteren vestigde Luc mijn aandacht op de nieuwste struik en ik repte me wel naar buiten.

(Lees verder onder de foto)

Meer foto’s.

De eerste keer dat ik er eentje zag, was vorig jaar tijdens een wandeling. Die kwam erg dichtbij.

Maar deze van gisteren kwam aan huis en dat maakt het nog net dat ietsje specialer.

Omdat we beiden op pensioen zijn en geen verplichtingen hebben, genieten we volop van deze warme zomer.

We kijken hoe de bloemekes groeien en bloeien, kijken of de familie vreet genoeg te eten heeft, tellen de vlinders rond de vlinderstruik en na al die inspanning doen we af en toe eens een siësteke.

Tijdens de lange voetbalavonden lees ik het ene boek na het andere, soms hier, soms in bed.

En dan kan ik enkel beamen als ik lees dat lui zijn je gelukkig maakt¹.

Natuurlijk doe ik wel meer. Zo af en toe eet ik nog eens ook.

¹ Metrotime

Volgens de overlevering leeft een vlieg één dag, al blijken die dan ééndagsvliegen te heten, wat zou betekenen dat er ook meerdaagse vliegen bestaan.

Het blijft al gelijk, als je de malsjaans hebt dat er een vlieg binnen geraakt, zit dat beest de hele tijd aan je kop te zeuren, je armen en blote benen te kriebelen en dan dan pak jij de vliegenmepper en maakt dat beest zich uit de voeten.

Zolang jij de vliegenmepper in aanslag houdt, zie je geen vlieg meer. Maar durf het ding eens neer te leggen …

Wat ik me dan afvraag …

Hoe kan een vlieg nu weten dat een vliegenmepper gevaarlijk is?

Ik heb te veel geduld, al lijkt het volgende eerder een lichte vorm van vergetelheid te zijn.

Ooit kwamen we op de markt in Hasselt een groep jonge trommelaars tegen en schreef ik er wat over. Ik had het -toenmalige- fototoestel niet bij en beloofde mezelf dat ik later wel eens de mogelijkheid zou vinden om dat alsnog te doen.

Door bepaalde voorvallen zat ik wat in de buik van het blog te rommelen toen ik op het logje terecht kwam. Ik googelde dan maar eens op Fanfakids, vond hun agenda en toen bleek dat zij op een jeugdfestival zouden optreden en dat we daarvan konden profiteren om iemand een bezoek te brengen.

Luc belde of het zou passen of we even langskwamen en dat was geen probleem.

Het werd wél een probleem!

We bezochten het festival, we zaten in de schaduw, dronken wat, namen foto’s van de trommelaars en hadden een aangenaam stukje namiddag.

Toen we bij de vrouw aankwamen, verwelkomde ze ons met de woorden: “Wij eten vandaag friet met stoofvlees. En dan te weten dat ik al tijden geen gefrituurd meer eet. Twee dagen heb ik er van geweten.

Maar het was wel gezellig en we hadden foto’s van de Fanfakids, die we onszelf al acht jaar geleden beloofden. Ik zal dan maar één van de foto’s bij dat oud logske gaan zetten.

Niet alleen zijn wij de gebeten hond als andermans loslopende hond tegen ons staat te blaffen of grommen in een natuurgebied, nu worden we ook nog bestraft omdat andermans loslopende hond losloopt in een natuurgebied.

Drastische maatregelen noemen ze dat¹!

Niet alleen loopt onze hond niet los in een natuurgebied, meer nog, wij hebben zelfs geen hond.

¹ Het Laatste Nieuws.

De Vlooybergtoren -bij ons beter bekend als “De Trap”- stond er al enkele jaren en neen, wij waren niet bepaald gemotiveerd om die te bezoeken.

We zijn die eens per toeval tegen het lijf gelopen tijdens een wandeling in Tielt-Winge.

Of de toren nu in je smaak valt of niet, hij staat er om beklommen te worden, om het uitzicht te bewonderen.

Neen, dat is niet juist! Hij stond er om beklommen te worden, want nu staat hij er niet meer! Vandalen hebben beslist hem te verwoesten¹.

Of je hem nu mooi vond of niet, hij was publiek eigendom. En waar is het plezier om iets te vernielen waar een ander plezier aan beleeft? Kapot maken om kapot te maken?

Waarom doe je zoiets? Wat ben je als je zoiets doet?

Luc schudde zijn hoofd en vroeg zich af of ze daarvan … of zou ik weer zeggen dat het niet herhaalbaar is op het blog? Ach foert! Het is crapuul en Luc vroeg zich dus af of ze daar een orgasme van kregen.

Ik zou van niets meer stom staan.

Meer foto’s.

¹ vtm – url: https://nieuws.vtm.be/binnenland/vlooybergtoren-brand-gestoken

De crèmekar die zondag voorzien was voor het evenement waar wij ook zullen zijn, heeft afgezegd wegens de hoge temperaturen.

Wij lieten het niet aan ons hart komen en zorgden gisteren al voor onze eigen cremmekes.

Het is al zo lang geleden dat ik kind was, zo lang dat in mijn kindertijd politiekers mensen waren die ontzag inboezemden. Journalisten stelden vragen en lieten zich afschudden.

Er waren ook zangers, daarover las je in de boekskes, maar we keken met bewondering naar acteurs.

Later stapte, in Amerika dan wel, Ronald Regan¹ over van het acteren naar de politiek.

In 1987, kwam een porno-actrice -(la) Cicciolina²– op in Italië.

Daarna, ach, ik ging me steeds minder en minder om politiek bekommeren en al zeker geen politieke debatten meer volgen. Het werd namelijk schering en inslag: journalisten in de politiek, politiekers in spelprogramma’s, het liep gewoon allemaal door elkaar en in elkaar over.

Maar nu was ik toch efkes geschrokken toen ik las dat een schepen, die ooit in Big Brother had meegedaan en lid was geweest van de Ketnetband nu verdacht werd van medeplichtigheid bij een plofkraak³. Ik zei iets tegen Luc, dat niet voor herhaling op het blog vatbaar was.

Gisterenmorgen, bij het lezen van het ochtendnieuws, dat ik in bed lees op mijn smartphone -kwestie van rustig het nieuws te kunnen lezen- schrok ik weer.

In Herentals gaan politiekers met hun foto op de broodzakken staan⁴! Wabliefteru?

Ik sprong het bed uit, repte me naar beneden en vertelde Luc dat, als ze hier met die fratsen zouden beginnen, ik wel voor eigen broodzakken zou zorgen.

Stel je voor! Die koppen tussen je koffie, je boterhammen en de pottekes confituur in! Ik mag er niet aan denken.

Zijn dat écht de vaardigheden die je als politieker moet hebben?

PLOF!

¹ Wikipedia
² Wikipedia
³ Het Nieuwsblad
⁴ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/06/28/n-va-gezichten-op-herentalse-broodzakken-gewoon-een-manier-om/