Wizzewasjes

Page 7 of 1192

Vier boeken

By ms

On 8 december 2024

Er ontbrak me nog één roman van een reeks -feelgoodgenre, specifieker moet het niet zijn- om die reeks volledig te hebben. En ondanks speuren en zoeken kwam ik die toch maar niet tegen.

Ik keek op 2^dehands en daar stond het, bij Boekenbalie, maar normaal gezien kan ik in de Kringwinkels goedkoper terecht.

Ik zou afwachten tot na de boekenmarkt, de tweede zondag van november. En toen zat de de midweek Eifel er aan te komen en ik stelde nog maar eens uit. Zo desperaat zoekend ben ik nu ook weer niet.

De zaterdag na onze thuiskomst ging ik nog maar eens een kijkje nemen, bestellen zou ik niet want de boekenmarkt, de tweede zondag van december -vandaag dus- zat in het verschiet, maar zo gewoon om zeker te zijn dat het er nog was …

Het was er nog en wat meer was, er stond ook een melding dat ik, als ik vier boeken kocht, het goedkoopste gratis kreeg. En dat allemaal omwille van een Black Friday actie.

Ja kijk, ik heb er mijn boekenlijst bijgehaald en gekeken welke romans van andere reeksen ik nog niet had. En alle geluk en alle chance bij elkaar kon ik vier romans bestellen voor een prijs die, gedeeld door vier, zowat in de buurt van die van de kringwinkels kwam. Allee … in sommige kringwinkels vragen ze die prijs al.

En wat ook mooi was, ik moest geen verzendkosten betalen omdat ze met hun vieren waren. Ik bestelde en dacht dat de levering wel een poosje op zich zou laten wachten in deze periode.

Maar neen, ik kreeg ’s avonds al een bericht van Bpost dat ze mijn bestelling zouden verwerken, op maandag kreeg ik bericht van Bpost dat ze mijn bestelling ontvangen hadden en op dinsdag zaten mijn boeken in de pakjesautomaat.

En ik heb weer voor een poosje wat avondlectuur, zo relax voor het slapen gaan, dat de nachtmerries er van op hol slaan en anderen gaan lastigvallen.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Een cadeaubon

By ms

On 7 december 2024

In Za za, ze & zo

Toen het tijd was om ons abonnement bij Touring te verlengen, zat er bij de e-mail een rits cadeautjes, waaronder een kortingbon voor Center Parks. Een paar dagen later kregen we die aanbiedingen ook nog eens in de brievenbus.

Die kortingbon voor Center Parks interesseerde ons wel en we gingen dat eens bekijken om ergens in januari nog een midweek te boeken.

Maar, zo bleek al snel, wat we ook probeerden, we kregen die 30% niet geregeld en dat kwam omdat die niet telde als er andere kortingen waren. En ja, die was er. Er was een Black Friday korting. Dus wat we ook deden, de prijs -zij het afgeprijsd- was en bleef dezelfde, maar nooit aan -30%.

Nu ja, we hebben tijd om te boeken tot het einde van dit jaar. We moeten dan wel een verblijf voorzien vóór een datum in juni. Wat dan ook al niet kan, want dan krijg je met vroegboekkorting te maken.

Ik zal dat toch efkes goed in het oog moeten houden.

Nu was de goesting er wel voor een midweek in januari, maar Luc wil ab-so-luut niet naar de sneeuw. Of misschien toch wel maar hij wil er niet in rijden.

Dus bekeek ik de Last Minutes en ook die van Landal GreenParks. En daar zat er een goeie bij. Een verblijf aan de Nederlandse kust. Ik zag het echt zitten. Tot Luc de recensies ging voorlezen. Die waren slecht, maar dan écht overtuigend slecht, zo erg overtuigend dat ze geloofwaardig waren.

We willen wel weg, maar het moet toch ook comfortabel blijven, zeker in de winter.

Lucs Broer had ergens in een niet zo ver verleden bij een ander goed bekend ressort of park verbleven en die was daar helemaal niet over te spreken geweest. Ook had ik toen, iets later, bij Myriam gelezen dat zij in hetzelfde verblijf problemen met de verwarming hadden ondervonden.

Voor zover ik over de ervaring kan spreken, weet ik dat Center Parks het beste te vertrouwen is qua voorzieningen en eventuele oplossingen bij problemen. Sunparks ook trouwens maar die zitten zo dichtbij huis dat we ze gewoonlijk houden voor een onverwacht kort tussendoortje.

Wat het wordt? Ik weet het nog niet. Misschien blijven we wel gewoon thuis.

Maar die cadeaubon? Die is volgens mij nu enkel goed voor het oud papier want boeken aan 30% korting? Dan krijgt Touring waarschijnlijk een percentje, die ze dan beter aan ons konden geven.

pske van mske:

Aan lachmannekes¹ in mijn logs doe ik niet, maar iedereen mag zich inbeelden dat er een knipoog achter die laatste alinea staat.

____________________
¹ Het Nieuwsblad

Lap(S)tops

By ms

On 6 december 2024

In Za za, ze & zo

Op zaterdag 23 november kreeg ik een popup van Microsoft, maar vergat er een schermafbeelding van te maken. Dat kwam mogelijk door ’t verschieten, want wat zeiden ze? Ze stoppen in oktober 2025 met het support van Windows10.

Dat wil zeggen dat we in 2025 al aan 2 nieuwe laptops kunnen gaan denken. Het zat er aan te komen hé. Ik had dat zelfs ooit al voorspeld.

Het is dus wel echt zo dat de firma’s beslissen wanneer jij terug mag investeren in wat zij verkopen omdat wat nog werkt ineens door hen buitenspel wordt gezet.

Eigenlijk waren we wel al aan nieuwe laptops aan het denken. Hier en daar scheelt er aan beide huidige wel iets. Maar zelf beslissen is nog altijd iets anders dan gedwongen worden.

____________________
¹ Microsoft

Gesneden brood

By ms

On 5 december 2024

In Za za, ze & zo

Als wij vertrekken voor meerdere dagen, nemen we het brood mee dat nog in huis is. En voor de rest van ons verblijf kopen we ginds dan wel gesneden brood of we gaan ’s morgens broodjes halen.

Deze keer hadden we geen speltbrood meer in huis en om zeker te zijn dat we ginds niet voor een lege vitrinekast zouden staan, stopten we bij de Lidl in Ulmen en ik haalde er een speltbrood en kreeg een lachkramp toen die machine dat brood begon te snijden.

We vonden het zo grappig dat we op de laatste dag nog een brood gingen halen om het te filmen. De video is echter nogal schokkend. Hem eerst volledig laten opladen helpt, maar verhindert niet.

(Lees verder onder de video)

Nu weet ik niet hoe het er elders aan toegaat, maar bij ons heb ik toch wel meestal al hetzelfde systeem, zij het in andere vormen van machines, meegemaakt.

Meestal kopen wij ons brood dus in de Colruyt waar ik het snijd met de machine, maar er zijn ogenblikken dat we ons niet voor één wit brood naar de Colruyt zien rijden en dan bakt Luc het thuis in het broodoventje.

En dat brood snijdt hij met een houten snijvorm die hij eens op internet tegenkwam en waar hij onmiddellijk van wist dat het zijn favoriete broodsnijder zou worden.

pske van mske:

Een video van de broodsnijder van de Colruyt hoort bij de mogelijkheden, maar liever niet want hier kennen ze ons.

Decemberuitstap

By ms

On 4 december 2024

In Za za, ze & zo

Wie begon er over? Wie vroeg het het eerst? Dat zou ik niet meer kunnen zeggen maar het is wel zo dat een kerstmarkten en/of kerstmarkten weer op tafel kwamen te liggen. Want Kleindochter vindt die prettig om doen en wij zijn er ook niet echt vies van, al zijn we wel meerdere jaren niet meer geweest. Dat kwam dan ook meer door het gevoel dat ze toch allemaal hetzelfde zijn.

Dat werd anders, vorig jaar, toen wij eindelijk onze belofte van vóór corona konden nakomen en met Kleindochter naar de kerstmarkt van Eupen reden.

Toen was al halvelings afgesproken dat we dat dit jaar opnieuw zouden doen. En weer waren er de obstakels die dat verhinderden. We zochten een andere. De kerstmarktkalender gaf er meerdere aan, waaronder die van Eupen, die wel de oudste van België werd genoemd maar waar ze het ook hadden over die van Maredsous.

En die gaat over een langere periode door zodat het toch mogelijk moest zijn om toch één dag te vinden waarop het voor iedereen paste. Het werd 1 december.

“Er is een grote parking” wist Luc te vertellen toen ik me afvroeg of we de auto daar wel kwijt zouden geraken … “Een héle grote” benadrukte hij.

En wij waren vroeg op weg en kwamen op anderhalve kilometer vóór onze bestemming in een file te staan, jawel, voor die héle grote parking.

Eerlijk is eerlijk, het ging vlot en er liepen heel wat stewards rond die iedereen wel degelijk een plaatsje konden aanwijzen, al was het dan uiteindelijk niet op die parking maar in een doodlopend straatje. Wij zouden het niet op eigen houtje gevonden hebben.

En wat denk je dan dat je éérst ziet van de kerstmarkt? Onder die lichtjes? Zwart! Zwart van het volk en ik dacht: “Owee”. We zijn dan maar éérst en vooral aan dat eerste eetkraam -waar de dichte drommen gewoon voorbij waggelden- blijven staan, kochten ons iets te eten en ondertussen was die grote stop uit de flessenhals en konden we, mits wat wringen, toch over de kerstmarkt lopen.

Ze was anders dan die van Eupen. Ze was kleiner maar ze had meer eet- en drankstanden. Overal werd er gedrumd.

En wij? Wij drumden mee.

“Volgend jaar terug naar Eupen?” vroeg ik. Kleindochter twijfelde: “Deze heeft toch ook iets” zei ze.

Al weet ik niet of we óók dit jaar niet terug naar Eupen trekken. Als we na onze bezigheid van de voormiddag in de auto stappen kunnen we evengoed onmiddellijk die richting uit. Ook Kleindochter overweegt of ze het zou kunnen halen.

Volgend jaar weer naar Maredsous? Het zou me niks kunnen schelen.

pske van mske:

De foto’s zijn door Kleindochter en door mij genomen.

Geen twee zonder …

By ms

On 3 december 2024

In Vakanties

Het is nu ook niet de bedoeling dat ik hier een verslag van elke wandeling zou schrijven. Maar aangezien ik het al over het klimmen had, zou ik het ook wel eens over het afdalen mogen hebben.

De wandeling waar ik het over heb wandelden we de eerste keer rond de Kastelberg en kwamen daarna voor een muur -bij wijze van spreken- naar de Galgenberg te staan. Eens we bijna terug aan het park kwamen stonden we voor een vijver met nepeenden en onze aandacht was dermate verslapt dat we het spoor bijster raakten.

Om dat euvel op te lossen wandelden we de tweede keer naar de top van de Galgenberg en daalden via die muur weer richting de Kastelberg. En dat, dat is nu iets waar ik geen krak in ben.

Bij dat soort erg steile afdaling lijkt het wel of ik naar beneden wordt gezogen en hebben mijn voeten de neiging om sneller en sneller en sneller te gaan zodat ik niet meer zou stappen maar lopen.

Meestal zet ik dan mijn voeten dwars en ga zo wat zijdelings naar beneden, oppassend dat ik niet in mijn veters blijf haken. Maar owee, als het glad is lukt ook dat niet.

Ik zet daar dus een stap opzij in de zijkant, pak een boom, knuffel die en terwijl ik met mijn ene hand al naar de volgende boom reik, laat ik de eerste los en zo kom ik ook heelhuids beneden, behalve natuurlijk als het begroeisel aan die zijkant doornstruiken uit doornstruiken bestaat.

En daar stapt Luc me dan gezwind voorbij. “Je moet je voeten dwars zetten” zegt hij dan. Dat doe ik wel op minder, zoals gezegd, maar op van die gladde muren is de zuigkracht van beneden groter dat de stevigheid van mijn voeten.

Dit jaar, derde keer, goeie keer, wàs het er glad. Het had, zoals iedereen wel weet, namelijk al veel geregend en het pad was wel heel erg modderig en terwijl ik bomen knuffelde had ik de indruk dat Luc me gewoon voorbij geskied is.

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze nu op “In Beeld” bekijken.

pske van mske:

Ondertussen zijn ook de foto’s voor “Maar! Maar! Maar!” en “Het zou niet regenen. Maar!. toegevoegd.

Het zou niet regenen. Maar!

By ms

On 2 december 2024

In Vakanties

Bij het bestuderen van de wandelkaart die we ooit kochten(?)/kregen(?) toen we in Eschbach, dicht bij de Nurburgring, logeerden zag ik dat daar een wandeling op stond die we toen ook deden en die eigenlijk perfect aanpaste bij die van de Dauner Maare, er stond namelijk bij dat ze gemakkelijk was, wat meestal vertaald kan worden in “vlak”.

Bovendien ging het ook over een Maar, een Doppelmaar dan nog, namelijk de Booser Doppelmaartour”. Maar het was vijf jaar en nog wat geleden, zodoende kon die ook weer tellen als een nieuw te ontdekken wandeling, al waren er de kleine herinneringen zoals bijenkasten en hars in mijn haar.

Het zou niet regenen en dat deed het dan -oorspronkelijk- ook niet maar er hing wel een dikke mist.

(Lees verder onder de foto)

En onderweg dacht ik dat we even goed later hadden kunnen vertrekken. Maar het geheel had op deze manier ook wel wat speciaal.

Stapsgewijze kwamen ook de herinneringen terug met zo af en toe een: “weet je nog wel?” en “hoe zat dat hier nu weer?” afgewisseld met een “zeker dat we juist zitten?” Maar dat zaten we dan wel.

Toen we bijna terug aan de auto waren begon het wel degelijk te druppelen en al kan dat ons meestal niet echt deren, waren we toch blij dat we daar in dat huisje niet moesten beginnen met natte kleren te drogen.

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze nu op “In Beeld” bekijken.

Maar! Maar! Maar!

By ms

On 1 december 2024

In Vakanties

Ja, ze zijn met drie, de Dauner Maare¹: het Gemündener Maar, het Weinfelder- of Totenmaar en het Schalkenmehrer Maar.

En zolang wij al naar de Eifel gaan, staan die drie op het voorziene lijstje en zijn het de eersten die er af vallen.

Dus deze keer zouden we die nu eens eerst doen. En ik zocht een wandeling zich om die drie Maare slingerde en niet maar even er voorbij en ik vond ook nog dat daar een toren stond -de Dronketurm- en die kon er dan ook nog maar bij.

Ja, ik had gelezen dat die toren op de Mäuseberg stond maar dat zal me wellicht nogal vriendelijk in de oren geklonken hebben zodat ik dat “berg” nogal nonchalant verwaarloosd heb.

En wij, vanuit onze Lage Landen recht die berg op. Onderweg heb ik ook wel eens gesakkerd als het na de volgende bocht nog steeds omhoog ging. Omkijken durfde ik niet goed, maar er werd geklommen en niet gemord. We zijn echter niet op die toren gaan kijken. Dat zal voor een volgende keer zijn, als we er beter op berekend zijn.

Want de wandeling was dan wel een kuitenbijter, maar ze was wel zo mooi dat we ik ze wel nog eens wil doen.

Of zou ik nu niet best eens achterom kijken?

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze nu op “In Beeld” bekijken.

____________________
¹ Dauner Maare
² Dronketurm

De vakantiegangers zijn thuis

By ms

On 30 november 2024

In Vakanties

Waarschijnlijk heeft wel niemand zich de bedenking gemaakt: “Tiens, dat zijn hier weer niet bederfbare postjes, ms en Luc zijn het land uit, de dieven tellen …”

Dat waren we dus wel. Behalve die dieven tellen, dat deden we niet.

We waren weer op onze jaarlijkse herfstvakantie in de Eifel.

En het is raar om zeggen maar normaal stoort het me niet om naar huis te gaan, ons huis staat hier namelijk onbewaakt, maar nu was het gevoel wel erg dubbel. Ik wou nog blijven, nog lang blijven.

De lucht is er beter, de natuur is er afwisselender en ja, een bos is een bos, maar bij ons is er gewoon geen.

Pestgeuren

By ms

On 29 november 2024

In Za za, ze & zo

Al van in den beginne dat wij hier woonden gebeurt het soms dat ik bij een nachtelijk ontwaken een vreemde geur gewaar wordt. Het is niet altijd dezelfde, soms lijkt het wel een parfum, soms iets benzine-achtig, soms ruikt het sterk, soms synthetisch.

Telkens denk ik dan: “Er heeft er weer ene iets in die Molenbeek geloosd”.

Telkens vraag ik me af of daar wel iets tegen te doen valt, want Luc ruikt het niet -ik heb dan ook een sterk ontwikkeld reukorgaan waarschijnlijk- en aan de buren vraag ik het niet..

Als ik lees hoeveel percent aan pesticiden¹ in Vlaamse slaapkamers wordt waargenomen verwondert me dat dus helemaal niet.

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/10/22/pesticiden-in-vlaamse-slaapkamers/