mske loopt hier al méér dan een uur te slaapwandelen. Ze had gisteren gezegd dat ze vroeg (half zeven) wou opstaan omdat het dan frisser is om te werken.

Maar ze ging daarom dan gisteravond wel vroeger slapen. Net op het ogenblik dat ze aan het doezelen was begonnen de honden te blaffen. Dat is altijd teken dat er iets is. Blijkbaar was de campinguitbater hier rechtover ervan aan het profiteren dat het frisser was om zijn bomen te snoeien. Die kerel krijgt dat wel meer ’s nachts. Dat is een nachtuil. Niet dat hij lawaai maakt maar je hoort hem wel.

Toen kwamen de luidruchtige buurjongetjes thuis en heeft Karboenkel een offensief ingezet tegen die barricade. Dan weet Slow nog te vertellen dat Max morgen terug moet werken.

Om vier uur is Slow opgestaan omdat hij niet meer kon slapen en zei haar dat hij haar op tijd ging wekken.

Nog iets later is de barricade omgegaan. Karboenkel heeft zo een prachtig systeem om die dingen te laten kiepen. Hij komt aangelopen en springt een stuk op voorhand, wat de indruk geeft van een vliegende kat. Dit levend projectiel komt dat precies aan op die plaats waar die deur haar evenwicht verliest. Ik vrees dat Slow zijn ingenieurskwaliteiten zal moeten bovenhalen om nu die deur recht te houden.

Om halfzeven kwam hij haar dus op tijd wekken.