Machoechel behoorde snel tot het groepje “onveiligmakers” in het wat-was huis, waar Zoneke, Zus, Nico en co waren, was Machoechel ook. Het was dan ook tegen haar dat Niko op het bandje zei: “aai poes, aai poes, stomme kat”.
 
Zoneke ging haar dan ook “Aristokatten” leren spelen. Waarbij hij met haar pootjes op een denkbeeldige piano tokkelde. Dat mocht allemaal! Het enige waar ze niet tegen kon was dat je steeds op dezelfde plaats bleef aaien, dan gaf ze een kap!
 
Anderzijds gingen Zoneke en Zus liever op de grond zitten dan Machoechel uit de zetel of van een stoel te zetten.
 
Eens kwam er een bezoek met kind. Dat kind moest en zou Machoechel pakken en greep haar zelfs bij haar staart om toch haar zinnetje door te drijven, waarop Machoechel haar klauwen uitsloeg. Die mensen noemden Machoechel toen een stoute kat. Daarop heeft mske eens haar gedacht gezegd over “stout”.

En dan vindt ze het ook niet erg als die mensen niet meer komen.