Gisteren ging mske op consultatie bij haar homeopaat. De man heeft mske ooit van een blijkbaar moeilijke nek/schouderpijn afgeholpen en sedertdien gaat ze regelmatig langs.

Ze vernoemde die gemoedswisselingen, waarop hij zei dat dat gans normaal was. Het komt door die lange onnatuurlijke levensperiode waar nu een einde aan gekomen is. En dat valt nu allemaal weg. “Zoals een elastiek die te lang gespannen gestaan heeft” zegt de homeopaat.

Bovendien is er één van haar wensen in vervulling gegaan. Ze was namelijk altijd de sterke, nooit geen zwakte tonen, altijd paraat voor de ouders, de broers, de zus, de man, de kinderen. Zodat ze zich soms afvroeg wat het inhield om eens een klein meisje te mogen zijn en eens te kunnen schuilen bij iemand die bezorgd is.

Wel een eigenaardig fenomeen dat ze dat pas op deze leeftijd ervaart.