want de wereld is een vuilnisbak
met het deksel op een kier
maar in de hemel is geen Dylan
daarom draaien we hem hier.

 
Je kan de radio niet opzetten of ze flapperen ermee rond je oren! En alhoewel ze de Nieuwe Snaar wel goed vindt kan mske toch geen liedje over Dylan appreciëren. De ganse Dylan en al de tamtam er rond kan mske fééstelijk gestolen worden.

Bob Dylan is één van de vertegenwoordigers van een soort dat bewijst dat je de kudde maar moet mee hebben. Toen er in de zestiger jaren beslist werd om eens serieus te gaan liggen, zitten, staan protesteren tegen alles en nog wat en dan nog liefst door personages die half groggy waren moest je Bob Dylan beluisteren. En de vent kan niet zingen! En toen mske niet mee wou, werd ze ouwerwetste trut genoemd. En mske ging haar weg en deed haar zin!

En als ze nu rondkijkt naar de mensen die toen aan Dylan’s lippen hingen dan zijn die eigenaardig genoeg getransformeerd in afgietsels van de vroegere generaties, ze zagen namelijk even hard en zijn even verstard!