Op de schouw aan mskes zijde staat het geboortekaartje van Amke, het sjaap en het fotootje van Machoechel.
 
Verder is de schouw leeg en het is één van Karboenkel’s favoriete plaatsjes, zo boven die stoof. Eigenlijk dient de schouw niet als sierschouw, maar was bedoeld om geïntegreerd te worden in het buro, zolang deze plaats het buro blijft.
 
Maar Karboenkel, nooit tevreden met de vinger die hij krijgt, komt altijd zo ver dat hij tegen het sjaap ligt, zodat Machoechel op haar gezicht valt en Amke op haar rug.
 
En dan neemt mske Karboenkel vast en schuift hem terug naar de lege helft. Gisteren dacht Karboenkel dat het om te spelen was en schoof twee maal direct terug. En toen dreeg mske: “Zeg makker, nog één keer en ik pak je met je zwarte vel en tjoep je de grond op”.
 
Het is wel een zeer efficiënte manier om het stof af te doen …