“De mensen lopen veel te snel naar de dokter. De ziekenkas moet besparen. Ziekenzorg is een dure zaak” en nog zo van die idiote opmerkingen die, als je er stil bij staat enkel dienen om onkunde te camoufleren.
 
mske liep al een jaar met vlammende pijn in haar maag. Drie dokters en een heleboel snertredenen later, verwijst er haar toch een naar een specialist die een barst tussen de slokdarm en de maag vaststelt. Die vult een papier in zodat mske de terugbetaling van dat medicijn kan aanvragen. Die specialiste zegt dat ze dat een volledig jaar moet nemen. De ziekenkas stuurt 8 goedkeuringen voor dat medicijn.
 
De specialist schrijft géén enkel voorschrift. Dus moet mske naar haar huisdokter. Op die groene formulieren van de ziekenkas staat vermeld dat het doosjes betreft van 56, terwijl de apotheker in het Wat-was dorp er maar wou geven van 28 want de voorschrijvende geneesheer had géén aantal op het voorschrift gezet, met als resultaat dat er al voor twee maanden groene formulieren te kort zijn.
 
mske moet “telkens” zonder ziek te zijn naar de dokter om een voorschrift. Bovendien moet ze “telkens” tegen die dokter zeggen dat hij daar moet bij vermelden dat het over 56 pillekes gaat. Die apotheker van hier houdt wél rekening met de groene formulieren maar je weet maar nooit dat je weer eens op een hettefretter valt.
 
Voorstel voor kostenbesparing: de specialist schrijft gewoon 356 pillekes voor, de ziekenkas schrijft één papier voor 356 pillekes. De apothekers zetten op dat groen formulier telkens hoeveel pillekes er werden afgehaald en tekenen om “fraude” tegen te gaan.
 
Of zou dat te gemakkelijk zijn?