De eerste keer dat mske naar Noorwegen ging, met Stena Line, van Fredrikshavn naar Oslo, had ze niet verwacht te zien wat ze zag. En dat begon reeds bij het losgooien van de trossen. De Noren aan boord liepen de tax free shop binnen en kwamen bij de uitgang met een ganse fles sterke drank op hun mond die ze uitslurpten als water. Bovendien hadden ze in hun handen nog hele plastic zakken vól met het spul en de flessen rinkelden dat het een lieve lust was. Er waren er zelfs bij die buitenkwamen, de fles leegdronken en langs de ingang terug naar binnen gingen om de volgende te halen.

Die processie ging constant door en mske zag dat het een heel lange dag ging worden. Overal lagen en zaten dronken Noren. En mske ging zich informeren bij de balie om te zien of de mogelijkheid er in zat om, zelfs al was het dag, een kajuit te huren. Neen, alles was volzet.

Terwijl Ex naar het klein buroke ging, kwam een Noor en deed heel medelijdend met mske en zei: “Laat hij je zomaar alleen, mag ik je gezelschap houden?” en mske gruwde. Maar ook Ex ontsnapte er niet aan. Een schaars gekleed personage deed hem het voorstel om samen met haar in haar kajuit iets gaan te drinken want zij had ook nog enkele flessen.

mske en Ex beslisten dat ze de ganse dag zouden samen blijven, wat natuurlijk voor een probleem zorgde want als ze beiden opstonden was de plaats onmiddellijk ingenomen door iemand anders.

Nog moeilijker werd het toen een jonge, knappe vent -mag gezegd zijn- haar vroeg of ze Engels verstond, mske schudde van neen, Duits dan, mske schudde van neen, Frans …, mske schudde van neen. Die knul, die heel goed wist dat ze loog, begon dan grapjes te maken zodat het ultra moeilijk werd om niet te lachen. Maar hij wist wel te vertellen dat de kajuiten allen verhuurd waren aan truckers en aan wandelende tapijten. En toen de schaars geklede langskwam zei hij: “dàt is een wandelend tapijt”. Toen een tafeltje vrijkwam gingen mske en Ex daar zitten.

Tegen de avond aan, als ze reeds in de baai waren, zagen ze dat de kuisploeg alle wandelende menselijke resten naar de inkomhal van het schip begeleidde en ze daar gewoon op de grond legden. Daarna zagen ze dat ganse wagentjes met schoenen, kousen, andere kledingstukken, valiezen ook aan het onthaal gedepondeerd werden.

Wordt vervolgd …