Iemand wist te zeggen dat een blog nu eenmaal dient voor hersenspinsels. 

En dat is de volledige waarheid. Je hoort iets, je leest iets en je denkt aan dingen die waren, die zijn en je gedachten vliegen weer hun eigen wegen. Zo ook met die brand in Luik, twee kleine meisjes dood.

Veel jaren geleden was er ook een brand, de beide kindjes bleven er in en de dag van de begrafenis kwamen de ouders in het cafeetje waar papaEx ook zat. Die was verontwaardigd en zei tegen de ouders: “Ale pleuts es opt kerkof en ni op café”.

Hij vertelde dat thuis en keek uiterst voldaan over zichzelf in het rond en mske bedacht dat ze die mensen niet kende en dus niet kon oordelen.

Maar heel misschien waren die mensen wél een leeg huis ontvlucht, misschien wilden ze onder de mensen komen om niet met hun beidjes te moeten denken aan wat ze die morgen gedaan hadden.

Ergens staat geschreven: “Oordeelt niet opdat ge niet veroordeeld zoudt worden”.