De dag was nochtans mooi begonnen. Alles rustig, alles onder controle. Slow die in de asse stond te roeren en zong: “Als ik kon toveren …” en later nog een ander liedje.

Komt er net een aangetekende zending dat die caravan in Frankrijk weeral weg moet. En mske is het beu, beu, beu. Ze denkt het ding naar hier te halen maar dan moeten er nieuwe banden op en ze weet die maat niet en Grenoble ligt nu ook niet zo kort bij de deur om eens snel te gaan kijken.

Die caravan stond boven op een berg en was het enige dat mske uit haar scheiding wou hebben. Sedertdien heeft het ding nog niets anders dan ellende opgebracht.