Toen mske ooit over het trauma met moe bleef doorpraten en zichzelf best vervelend begon te vinden, vond ze een artikel dat handelde over traumatische gebeurtenissen.

Volgens dit artikel is een traumatische gebeurtenis iets dat buiten het patroon van gebruikelijke menselijke ervaringen ligt. Deze gebeurtenis zou leed veroorzaken bij bijna iedereen. Er bestaan verschillende soorten traumatische gebeurtenissen.

Verder wordt het lichaam, tijdens een trauma, zwaar belast en is dat op één of andere manier te merken. De klachten kunnen soms pas maanden na het trauma komen.

Onze geest zorgt er echter voor dat we niet meteen alles volledig moeten verwerken; daardoor kan in het begin een soort verdoofdheid optreden. De getraumatiseerde moet iets met het gebeurde doen en dit met mensen delen.

De volgende gevoelens zijn normaal bij een trauma:

• angst om in elkaar te storten en/of de controle over jezelf te verliezen;
• angst dat het opnieuw zal gebeuren;
• schuld om dingen die je niet gedaan hebt;
• boosheid om de onrechtvaardigheid en zinloosheid van alles;
• schaamte omdat je je eigen gevoelens van hulpeloosheid, verdriet, boosheid niet of juist wel getoond hebt;

Er zijn er nog, maar die heb ik hier allemaal niet aangehaald.

En het besluit van het artikel was dat, als je niet probeert deze gevoelens te onderdrukken, je zou merken dat ze telkens minder heftig worden. Dat is verwerking.

Allemaal goed en wel, maar hoeveel mensen luisteren er?