Toen ik nog jong was en de venster van het Wat-was huis in kipstand stond wou ik eens trachten langsdaar buiten te geraken.

Ik ben uit geschoven!

Gelukkig hoorde mske het geroefel en kwam me snel helpen. Ik heb wel in haar armen gekrabt uit paniek.

Toen mske eens met Karboenkel naar de veearts moest, had de zwarte kat van de bakker van daar recht over net hetzelfde voor. En de veearts zei dat het er slecht uitzag omdat zijn achterpoten al koud waren.

Ik mag er niet aan denken.