Sedert 1 september 2003 heeft mske geen badkamer meer. Dat was dus gisteren 7 maanden. En dat begint aardig op mskes systeem te werken.

Bovendien werkt de niet-installateur ook aardig op haar systeem. Elke donderdag begint die te telefoneren en stopt niet. Gisteren heeft mske genomen en zonder hem de kans te geven iets te zeggen, zei ze: “ik zal je factuur wel betalen … de dag dat ik een bad kan nemen in mijn eigen huis” en gooide de telefoon dicht. Maar ze zou wel willen dat ze uit eigen initiatief kon betalen, niet omwille van tussenkomst van één of andere.

Maar toch overweegt mske om naar de pers te stappen met het verhaal over de badkamer.

Want officiële installateurs waren niet geneigd om te komen blijkbaar en iemand die het in het zwart doet … oh lala, dat mag niet van meneer de minister! Maar meneer de minister die zit wel alle dagen in zijn badkuip niewaar! En er zijn zelfs meneer de ministers die hun villa in Frankrijk door de mannen van de post laten doen niewaar!

Maar mske ziet onze postbode er eigenlijk nog niet aan beginnen. En dat verhaal van die badkamer, dat is een pure soap! Ze ging er in staan vóór Slow en mske verhuisden. Ze ging geplaatst worden de week van 11 november. Ze ging geplaatst worden op 24 november. Ze ging geplaatst worden op 8 december, waarvoor Slow en mske een dag vroeger van Center Parcs terugkwamen. Vóór Kerstmis zou ze geplaatst zijn. Nooit iemand gezien, nooit iemand getelefoneerd. Tot mske de installateur bedankte voor niet bewezen diensten.

En ze zocht en vond iemand anders, die het binnen twee maand zou kunnen doen. Of neen toch niet, hij kon dat on-mid-del-lijk doen maar dan moesten ze wél eerst de tegeltjes aanschaffen. mske veronderstelde dat de plotse terugkeer van de winter deze plotse verandering teweeg bracht. Bovendien kwamen er op dat ogenblik nog twee telefoontjes van installateurs die dat wel zagen zitten.

Slow en mske gingen tegeltjes kopen, die pas twee weken later werden geleverd. Toen Slow opbelde om te zeggen dat de tegels er waren, deed de man raar want hij beweerde dat ze niets meer van zich hadden laten horen. Hij moest nu wel eerst zijn planning bekijken en zou laten weten wanneer hij kon. Sedertdien niets meer!