mske was dus vannacht goed opgesmeten en ging uiteindelijk om half één slapen, goed wetend dat ze niet in de juiste gemoedstoestand was om te slapen.

Maar ze had vorige week al zo onder druk gewerkt dat ze absoluut tijdig in bed wou om niet opnieuw als een zombie achter de pc te zitten.

Maar mske heeft het half twee weten worden, half drie, half vier. Om kwart voor vier is ze maar opgestaan omdat ze gedurende die waaknacht over verzekeringen beginnen denken was en een bepaald punt niet begreep. Dus zat ze hier vannacht iets voor vier verzekeringspolissen te lezen. Ze bepaalde haar strategie voor vandaag en werd lichtjes anders boos. Eerst was het meer een boosheid van: “het kan niet meer zijn, dat gedoe duurt al twee jaar” maar ineens veranderde dat in: “verdomme, we gaan eens laten zien wat we waard zijn”.

Ze nam een Dafalgan -om rustig te worden- en ging terug naar boven.

En als je denkt dat die vogeltjes ’s morgens pas beginnen te kwinkelieren rond 6 uur, dan denk je verkeerd! Die waren om iets na vier al bezig! En misschien heeft mske een ietsje geslapen maar toen de klokken om zeven uur luidden lag ze al heel lang, muisstil om Slow niet te wekken, op haar rug naar het steeds witter wordende plafond te staren.