mske heeft scheef gelezen. Ze las namelijk dat op maandag 18 oktober, voor de 70-jarige verjaardag van de Nationale Loterij 70 miljoen € te winnen was met de Lotto.

Het is maar 7 miljoen €.

Soit, mske had gelezen 70 en lag bij één van haar doemnachten naar het donkere plafond te staren en over die 70 miljoen € na te denken. En ze dacht dat, als je dat won, je nooit nog een rustig geweten kon hebben. Wetende dat je zo een immens bedrag had en dat er zoveel kommer en kwel was op de wereld.

Later, toen de lucht met brokken naar beneden begon te komen en mske de stellingen niet meer vond, zag ze dat in een heel ander licht en dacht: “wat mijn is, mijn is, val dood!”

Het bizarre is wel dat mske niet echt op de Lotto speelt, Slow doet dat, maar als de stormen van ’t leven wat te hard huis houden, houdt mske zich vast aan utopieën en bedenkt wat ze eventueel met dat sommeke zou kunnen doen.

Ze dacht aan het huis en ze glimlachte als ze er aan dacht wat een schitterend ding het zou zijn als ze er mee klaar was. Ze dacht aan Zus en Zoneke en de manier waarop ze ook voor hen kon zorgen bezorgde haar een goed gevoel.

En toen, plots, dacht ze aan SS, aan Notaris Mossel Stoofhout, aan de Niet-installateur, aan de Niet-betalende klant, aan de secretaresse, … en ze lachte niet meer, maar grijnsde als ze dacht hoe ze die eens in hun billen zou kunnen pitsen. En ineens dacht ze: “ik wil die 70 miljoen € niet, die zouden mij te ingrijpend veranderen, die zouden mij gemeen maken”.

mske heeft niet alleen scheef gelezen, ze heeft ook scheef geteld die nacht. Want ze had een nul vergeten bij de omrekening waardoor die 7 miljoen precies, exact dezelfde waarde hebben als die 70 die ze niet wil.

Maar 7 klinkt niet zo egoïstisch als 70 en dat billen pitsen is toch zo verleidelijk.