Zo was er ook meer dan twintig jaar geleden een koppel vrienden. Hij was ook zo een kwabaanbidder, al zag hij er eerder pafferig uit dan gespierd. En één van de eerste keren dat hij bij mske over de vloer kwam, maakte hij een draaiende beweging in de schouders en zei: “haha, faire travailler la machine” en mske keek verbaasd en dacht nog verbaasder. En bij ieder bezoek werd de vriendin stiller en stiller en hij trok de aandacht telkens op zijn uitstraling en hij vertelde dat ze alle dagen kip moest maken, dat was goed voor hem et pour son sport. En mske keek keer op keer verbaasder want haar vriendin was toch bepaald intelligent te noemen.

Op een dag vertelde hij dat hij een auto had geramd die voorrang van rechts had en hij grinnikte er zowaar bij. Maar hij werd wel hoogst verontwaardigd omdat de vrouw van de bestuurder hem zijn vel had volgescholden en hij vond dat niet passen dat ze haar mond opentrok terwijl haar man er bij stond en dan nog “à un homme comme moi”.

En mske dacht: “ja joengske, volgens mij ben jij ’t opsluiten nog niet waard”.

mske heeft het contact verbroken op het ogenblik dat haar vriendin te kennen gaf daarmee te willen trouwen en voor hij tegen haar kon zeggen dat ze moest zwijgen als hij en Ex in de zaal waren.