Toen mske op de doop zag dat Zus Ex’ trouwring als duimring droeg, vroeg ze zich af wat anderen eigenlijk met zo een nutteloos ding doen.

En mske bekeek de trouwring die ze zo lang had gedragen en legde hem in een dooske. En ze bekeek de verlovingsring met de stervende parel. En de ring met onyx steen, herinnering aan 5 jaar huwelijk. En de driekleurige van 15 jaar huwelijk. En de armbandjes die zo door en door gedragen waren dat ze niet meer heel te houden waren. En het gouden kruiske en medailleke van haar plechtige communie. En ze legde die allemaal bij in het dooske. En ze ging naar de juwelier. Die woog dat en mske kon daarvoor 68€ krijgen.

Of!

Ze kon dat laten omvormen tot een nieuw juweel. En ze kreeg twee brochuurtjes waar de mogelijkheden in stonden. Maar daar was niks naar mskes stijl en goesting. Bovendien mocht ze nog in een dikke map kijken met nog veel meer mogelijkheden. En weer niks naar mskes zin, maar bovendien zag mske hier de prijzen voor het hermaken! Wablief! Het enige dat een beetje in de richting van mskes smaak kwam was een paar oorprikkers, waar ze nog 184€ kon op toeleggen voor de werkuren. En mske had er in de vitrine gezien die haar eigenlijk beter bevielen, in dezelfde stijl, die geen 184€ kosten.

En mske zal volgende keer als ze naar Antwerpen gaat, daar in dat straatje eens gaan kijken of er ene meer kan doen, of gewoon omwisselen. Zo niet … blijven ze liggen of kunnen Amke en Ella er later schat mee spelen.

En die oorprikkers … subtiele hint!