De vrouw bij de Toeristische dienst liet eerst op zich wachten en toen ze kwam, leek ze wel lijdend voorwerp. Ze leunde met haar elleboog en steunde haar hoofd en keek Slow en mske aan, want zij waren het meewerkend voorwerp aan wat zij als de ergste straf aanzag, namelijk: “zagemannen”.

En toen mske het symptoom herkende werd ze vervelend. En ze vroeg honderduit over het baantje dat hier vertrok en het baantje dat daar vertrok en je zag de vrouw denken van: “mens, hoepel toch op!” En toen mske het had over het wegske achter het busstation zei ze: “dat is het vlorreke” of zoiets.

Erg! Heel erg en dat is de toeristische dienst van dit zeer mooie stadje. Er zijn nog weinig zulke pareltjes te vinden en het hangt die vrouw haar voeten uit!