Veilig, gezellig en zalig is het om in Slow’s armen gewoon dicht tegen hem te liggen. Maar meestal wordt dit subtiel gesaboteerd. Want Slow kan niet gewoon stil liggen, die moet woelen. Linkerzij gaat nog, maar bij rechterzij zitten zijn armen aan de verkeerde kant.

En als hij dan wel blijft stilliggen, dan valt mske in slaap.

Vanmorgen ook. De eerste camion kwam ergens voor zessen. De anderen volgden. En mske lag zalig te soezelen. Maar Slow werd onrustig en tien voor zeven wou hij er uit. Meestal blijft mske dan nog wel wat liggen, maar vandaag … neen hoor.

Hij moest en zou weten wie en wat die camions waren. En nu net komt er weer een voorbij en Slow springt uit zijn startblokken naar het venster en knikt bevestigend als hij zegt: “bieten”!