Deze nacht, iets na twee, hoort mske een zware bonk en ze denkt Slow: “aaaaaaaaaaaaaah” te horen zeggen. In één beweging schrikt ze wakker, tast … Slow is er niet en ze schiet recht. Scenario’s van een gevallen Slow of nog erger duiken op. Ze roept: Slow, waar ben je?

Slow, die al twee dagen loopt te snotteren, was opgestaan en was in de kleedkamer een verse zakdoek gaan halen en had daar staan snuiten.

Toen hij terug in bed was is mske daar heel dicht tegen aan gekropen; ze mag er niet aan denken dat hij over die balustrade zou gestuikt zijn of wie weet wat er op een nachtelijk uur met een slaaphoofd allemaal verkeerd kan gaan.