De laatste tour waar mske begeesterd naar gekeken heeft was die van 2004. Naderhand vond ze er niets meer aan, maar weet dat aan Lance Armstrong wegens veel te voorspelbaar.

Dit jaar dacht ze dus een opgefriste tour te zien. Niets is minder waar, die tour interesseert haar nog minder, in die mate dat ze zelfs niet meer gaat kijken naar de laatste kilometers.

En ze weet hoe dat komt. Door de pers! Die hebben alle magie weg genomen. Door tactische zetten van naadje tot draadje uit te leggen is elke verrassing er uit. Door het filmen van dingen voor ze zich voordoen is elke verrassing er uit.

En de manier van filmen? Indiscreet kijken ze in het gezicht van die mannen om pijn te zien, vermoeidheid en emoties. Dingen die mske vindt die aan de renner zelf toebehoren.

Ze zijn alleen nog niet vergevorderd genoeg dat ze in hun mond kunnen filmen. “Vandaag heeft Koereur Zus of zo een wat rood ontstoken keel, dat wordt opletten” of oeioeioei … gezwollen sinussen in zicht”.