Toen Slow en mske een pozeke geleden in Antwerpen waren, wilde mske daar snel haar aankondiging bij de Passe-Partout binnen doen. Ze zochten het adres op en parkeerden op de kaaien. Die Passe-Partout was dicht.

Vorige vrijdag had mske, nog voor ze naar de juwelier en de botten in Anwerpen vertrok, nog bij Mr. Sloddermans en de boekhouder en daarvoor nog langs Tienen langs naar de Passe-Partout willen langs gaan. Maar aangezien dat te stressig ging worden, stelde ze die Passe-Partout maar uit tot maandag en gingen ze eerst naar Antwerpen.

Maar eens in Antwerpen zei Slow: “we hebben zeker de tekst voor die aankondiging niet bij?” Die zit natuurlijk in mskes hoofd, dat is geen probleem, alleen vond mske het nogal dom dat ze daar niet eerder aan gedacht had.

Er hing een briefke op de deur: “we zijn verhuisd”. Ze gingen dan maar kijken op het nieuwe adres, maar volgens Slow moesten ze cash geld meenemen of anders konden ze geen factuur krijgen. “Eigenaardig” dacht mske “waar blijft mijn factuur van de vorige keer dan?”

De nieuwe vestiging was op een eerste verdieping in een gebouw waar ze niet in geraakten. Er hingen splinterspikbellen maar er stonden geen namen naast. Slow, die meer durft dan mske, belde aan bij de bovenste. Geen antwoord. Om een lang verhaal kort te maken, ze zijn er niet binnen geraakt.

Waar is de tijd dat Passe-Partout enkel in het Leuvense bestond, ze waren er dan misschien niet vriendelijk, maar je kreeg er toch de gewenste service.