Er voor was te vroeg om te eten. Er na was te laat om te eten. Ergens tussendoor zo een tandvullingske als tussendoortje binnen gewerkt.

Wachtebroer vraagt: “gaan we samen iets drinken?” Dat deden ze, maar niet te lang want ze moesten nog via Mr. Sloddermans passeren. En bovendien wisten ze niet wanneer de parking sloot. Maar Wachtebroer vertrekt bijna voor een klein pozeke naar Amerika en zodoende … nog niet gegeten.

Mr. Sloddermans was weer typisch. We gaan er niet te veel over zeggen, maar mske geraakte niet in het bureau door een vergetelheid, een onachtzaamheid of een erreur die nie zjust was. Verloren moeite, verloren omweg en nog niet gegeten.

“Wette wa” zei mske “we zullen een broodje met een bockwürst halen bij ons en dat thuis opeten”. En wette wa? Dat kraam was dicht.

Gelukkig was de kebabzaak nog open, want frieten eten om 11u ’s avonds, dat deugt niet zenne!