Dank zij  Manko Kapak kwamen er nog zo tal van jeugdfeuilletons om het hoekske kijken en zeggen: “piep, herinner je mij ook nog?” Gisterenmorgen heeft mske ze efkes opgeschreven en toen ze begon te zoeken, vond ze toch een site waar ze allemaal op staan. “Goed zo” dacht mske “dan moet ik er niet al te veel uitleg meer aan geven.

Aan al wat hier volgt heeft ze dus herinneringen, veel herinneringen, weinig herinneringen, goei herinneringen, … Dat zal af gehangen hebben van het interesseniveau dat ze er voor had waarschijnlijk.

• Manko Kapak: hiervan herinnert ze zich vooral het gezicht en de armband en de imposante manier van Jan Gorissen, wat we nu acteren zouden noemen. Om praktisch onbeweegbaar, enkel met taal, zulk een herinnering aan een kind van vijf mee te geven, daarvoor moet je -denkelijk toch- een rasacteur zijn.
• Killary Harbour was dan weer iets, waaraan mske nog erg veel herinneringen heeft. Spannend waarschijnlijk en net goed op het tempo van een kind van zes.
• Tijl Uilenspiegel was dan weer heel wat minder. Later hebben ze ook gepoogd om het opnieuw uit te geven. Het was afschuwelijk en slecht geacteerd. Wat mske zich wel herinnert, behalve -nog maar eens- Senne Rouffaer, was de manier waarop die Sansculotten hun vesten verkeerd aan hadden, vooral dat arrogant stuk vreten van een “Dargonne”. Weer lof voor Jan Gorissen, want klein mske heeft in Dargonne nooit Manko Kapak herkend.
• Zanzibar: niks, behalve dat Wies er aan meedeed.
• De Tijdscapsule: blijkbaar dachten ze toen dat in 2500 de mensen terug een strak pak, een bolhoed en een paraplu als uitgaanstenue gaan hebben … of neen, was dat nu niet omdat ze in 2500 dachten dat ze in de middeleeuwen zo gekleed liepen? Afin, dat was het dan ook.
• Kapitein Zeppos: Kapitein Zeppos was samen met Johan en de Alverman de topper der toppers. Verder geen commentaar, wegens te groot succes en al al te veel commentaar.
• Johan en de Alverman: zie Kapitein Zeppos.
• Axel Nort vond ze gewoonweg goed, maar om er nu echt iets over te zeggen …
• Midas: Peter Paracelsus vindt iets uit -een manier om goud te maken, blijkt- en voor zover mske zich herinnert, hebben ze het ganse feuilleton weg en weer gelopen om de formule daarvan te beschermen en/of te vinden. Bleken die plans al de ganse tijd in de pyjamazak van die kleine te zitten – heette die nu niet Wombie? De pyjamazak hé, niet die kleine.
• Kapitein Zeppos De Eglantier en Tweng: niet bepaald overtuigend. mske werd al wat ouder ook hé.

En omwille van dat ouder worden, heeft ze de volgende wel gezien, maar zijn ze niet zo blijven hangen.

• Fabian van Fallada
• Keromar
• Het zwaard van Ardoewaan
• De kat
• Magister Maesius

En toen, toen kwam er iets dat “Tim” heette. En mske dacht: “lap, de glorietijd is voorbij, want dat was nu eens iets idioot. Ze heeft er dan ook niet verder naar gekeken. En al wat erna kwam heeft ze niet meer gezien.

Er is er nog ene, die we efkes gaan vermelden. Dat is die “Bart Banninckx” die ook op die site genoemd wordt. Dat was een bagatel van niks, waarvan zelfs het kind mske zich al afvroeg of dat nu gemaakt werd omdat die “Bart” ergens bij de ene of andere een wit voetje voorhad. Vraag die ze zich, heden ten dage, nog steeds stelt trouwens, al zou ze het nu geen wit voetje meer noemen.

In elk geval, moest je absoluut op woensdagnamiddag thuis zijn om ze te zien, al staat mske nog iets voor dat ze soms de episode op zaterdag opnieuw gaven. Het gemak van de hedendaagse technologie was er nog niet.

Het was dan ook een straf, dat ze net in de periode, dat ze net op de doelleeftijd van Nonkel Bob, of TV Ohee, of hoe het destijds ook heette was, ze op woensdag en zaterdag naar de catechese moest en bovendien nog naar de tandenspecialist voor haar “appareil”.

Er werd wel altijd voor gezorgd dat ze die woensdagen, als het feuilleton was, geen afspraak hadden.  Mogelijk kwam dat ook voort uit het feit dat moe dan ook niet kon kijken, maar we zullen haar maar het voordeel van de twijfel laten, zeker …