Net zoals de meeste kindjes proberen Amke en Ella het laatste stro uit het dak te halen als het op slapen gaan aankomt. En gisteren mochten ze dan al wat langer opblijven, maar net toen mske het boekje wou nemen om voor te lezen, kwamen er paarden op TV. En paarden, daarvan zijn zowel Amke als Ella begeesterd. En ze keken naar de paarden.

“En nu het boekje” zei Amke daarna. En mske legde uit dat het ondertussen toch al na slapenstijd was en ze legde uit wat “in de plaats van” wou zeggen, waarop Slow lachte en declameerde:

Nu efkes kijken
En dan nu het boekje
En dan nu het koekje
En dan nu het doekje
En dan nu het sloekje

Amke bekeek Slow stilzwijgend. Feit is dat ze het koekje al op hadden, Ella haar doekje al in haar armkes had en het sloekje naast hun bedje klaar gezet wordt voor ’s nachts.

Of ze nu geïmponeerd was of dacht dat hij een avondlijke toverformule uitsprak, dat weten we niet maar ze stapte naar boven, waar ze zich, als naar goede gewoonte verstopte achter de bedsponning … in het hoekje.