Deze week hadden Slow en mske het over de Dilbeekse speelpleinen die een verkeerd kindje meebrachten van een uitstap naar Wechelderzande. Voor de volledigheid gaan we hier ook naar de versie van Wechelderzande refereren.
Goed! mske had het eerste artikel gelezen en vertelde dat aan Slow. Vooral het feit dat die ouders twee kindjes hadden die mee op uitstap waren, verwonderde mske ten zeerste in die mate dat dat tweede kindje blijkbaar niets had gezegd. “Maar allee” zei Slow “zulke kleine kindjes. Stel Amke en Ella …”
Amke zonder Ella? Of Ella zonder Amke? Het blijft al gelijk! Die bus zou het geweten hebben! Daar is mske absoluut zeker van!
olive
hmm… olive *fluistert*(maar is ook eens “vergeten” mee te nemen uit de speeltuin, nota bene door haar eigen ouders)
magda
ik vind dat onbegrijpelijk en onverantwoord,wat alle partijen ook vertellen. Ik heb als jong meisje ook speelpleinwerking gedaan en moest je weten hoeveel keer per dag ik de kinderen van mijn groep telde…Ik zou onmiddellijk weten als er eentje tekort of teveel zou zijn.
ms
@ Olive :
@ Magda : Wel, ik heb ook aan speelpleinwerking gedaan en ben ook welpenleidster geweest. Je hebt constant in het oog of je ze nog allemaal hebt – de kinderen dan hé – en als er eentje tussenzit, waardoor het aantal wel klopt, maar die je niet kent, dan weet je toch dat je er wel genoeg hebt maar niet de juiste.
Of zouden ze hun kindjes niet meer kennen ? Dat lijkt me dan meer op “de kudde hoeden” dan op speelpleinwerking !
In deze maatschappij lijkt iedereen herleid te moeten worden tot “iets” i.p.v. “iemand”.