Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

May the force be with you

Je kan het zo gek niet bedenken of het gebeurt hier wel.

Het is nu al een pozeke dat zowel Slow en mske zich beklagen over een beestenbeet ergens op hun onderdelen. Soms staan ze er ’s morgens mee op. Soms komt het zomaar ineens in de dag en jawel, dan zijn ze gebeten door één of ander snoodaardig beest dat zij zomaar ongeweten ontmoet hebben.

Zo kan het gebeuren, dat mske, fris gedoucht haar haar kammende, voor haar spiegel staande, op 25cm voor haar, op ooghoogte een mug opmerkt die daar vliegende is. Niet dat die mug ook maar enige intentie vertoont om mske te verorberen, maar gewoon het feit dat het beest daar zomaar durft rond te hangen zonder zich te schamen, maakt dat mske uithaalt. In een reflex, zonder nadenken, maar dat is hetzelfde, mept ze naar de mug met wat ze in haar handen heeft. Haar kam dus. Weg mug.

Als ze daarna, het ganse ritueel afgewerkt heeft en haar handen wil wassen merkt ze een pluis in de poembak en dat kan ze niet hebben. Of zou het … Ze neemt haar bril en kijkt. Het zou … Het is geen pluis, het is voorwaar de mug die daar van haar stelten ligt te liggen.

mske heeft ze doorgespoeld. Eerlijk gezegd is mske er tegen dat wat dan ook door de poembak wordt weggespoeld, maar een mug zal toch geen verstopping in de leidingen veroorzaken zeker, al kan je nooit weten met die beesten. Het zijn gewoon gemene doerakken.

Previous

Ochtendgenoegens

Next

Op berenjacht

1 Comment

  1. zo’n kleine beestjes die zoveel last veroorzaken ,’t is bijna niet te geloven.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén