Ooit was er een probleem. Een probleem met nummers 18 en 88 uitgebracht door Patrick De Wael. Het probleem was dat 18 en 88 zouden verwijzen naar iemand. Wij hadden het er toen ook al over.

Nu is het weer zover. Die leukerd van een Herman Brusselmans heeft weer ergens de opmerking gemaakt over dat 88 en de verwijzing. En het ganse idiote gedoe herbegint weer.

Zucht!

Na 87 komt 88 en daarna komt 89. Dat is de logische wiskundige gang van zaken. Wij wisten zelfs niet dat dat in bepaalde kringen een verwijzing is naar … Dat wil zeggen dat wij in die bepaalde kringen niet rondhangen. Dat wil zeggen dat wij ons eigenlijk afvragen vanwaar die die het weten het dan wel weten.

En dat ze in plaats van te zeveren dat eens negeren want uiteindelijk is het nummer 88 gemeengoed dat ingepalmd wordt. Dat hebben ze trouwens met de swastika ook gedaan.

Ze zouden beter die groeperingen verbieden iets in te pikken dat van de gemeenschap is, in plaats van de gemeenschap te verbieden bepaalde termen of zaken nog te gebruiken omdat die bepaalde termen of zaken ingepikt werden.

Of: de wereld op zijn kop! Of: hoe zotter hoe beter. Of nog: als ze maar in de gazet komen, als er maar over hen gepraat wordt.