Die avond belde Zoneke om hun goede aankomst in het hotel te melden terwijl op de website van de luchthaven het vliegtuig nog altijd als “on schedule” vermeld stond en dus zeker nog niet geland.
Vorige nacht wisselde de info om de twee minuten en zodoende wist mske op de minuut na hoe laat dat tuig zijn wielen terug op Belgische bodem zette. Zoneke zou niet bellen om de goede aankomst te melden want het was putteke nacht en ze moesten hun bagage nog ophalen en dan nog thuis geraken, Amke en Ella in hun bedjes leggen en al wat er nog meer bijkomt bij een nachtelijke thuiskomst.
Ze zijn in elk geval terug. En houd u vast aan uw bretellen … Amke kan zwemmen!
een dikke duim voor Amke, wat worden ze toch vlug groot
Wees maar gerust dat het snel gaat. Dinsdag wordt dat al eerste leerjaar.
is dat nu al, het is precies of het gisteren was dat je vol trots haar geboorte op je blogje posten.
knap hoor! een van mijn kleinzoons had verleden week zijn eerste zwemles