“Het wil weer lukken” zei Slow vanmorgen “we moeten weer eens weg en er ligt er weer ene op zijn zij“. Slow is normaal geen harteloos mens en eigenlijk had hij een beetje gelijk al heeft het eigenlijk a meer met Murphy te maken.

Feit is dat Slow en mske naar de grootouderdag van Ella’s schooltje moesten en dat ze daardoor die beruchte E40 overmoesten. Wel aan de andere kant maar wie heeft er nog nooit van kijkfiles gehoord.

Slow en mske maakten zich in een haastje klaar zodat mske nog haar lippenstift vergat en weg waren ze. “Rijd ik over de nationale of over de autostrade?” vroeg Slow. “Ik zou ’t niet weten” zei mske.

Nadat ze echter richting Tienen al achter een bietenwagen hadden gezeten en Slow bedacht dat er op die nationale nog werken waren ook met enkele verkeerslichten als gevolg besloot hij toch maar de autosnelweg te wagen. “Is er een file hebben we gewoon pech” zei hij.

Ze hadden geen file.

De kindjes droegen gedichtjes voor, zongen en dansten en alle oma’s kregen een geschenkje en daarna kreeg iedereen een tas koffie, of twee, of meer, en een gebakje.

En daarna … wel dat is voor een andere keer.