Gisteren werd hier vier keer getelefoneerd terwijl Slow en mske niet in het buro waren. Slow en mske kunnen zien wie telefoneert. Dat hadden ze zo besloten na al dat gedoe met SS indertijd. In die tijd namen ze geen telefoon als ze geen nummer zagen maar dingen slijten en Meneer Sloddermans’ gsm-nummer is ook niet zichtbaar.

Gisteren zagen ze dan ook geen nummer en mske dacht dat iemand die haar vier keer belde het nog wel een vijfde keer zou doen, wat hij of zij inderdaad deed, gisterenavond na negen. Maar op het ogenblik dat ze opnam werd aan de andere kant de hoorn neergelegd. mske wierd er zowaar ambetantig van want het is algemeen geweten dat er krapuleuze medemensen rondlopen die eerst opbellen voor ze komen pikken.

Vandaag zo rond de middag belde de telefoon terug en mske werd wat kriegel toen de stem -een vrouwelijke deze keer- haar in het Frans begon te vertellen dat ze wat gewonnen had. Dat was al de derde keer, want ergens tussen toen en nu had ze nog zo een telefoontje gekregen. Die tweede keer had mske niet zo lang geluisterd maar al snel gezegd dat het haar niet interesseerde waarop ze inhaakte. Dat deed ze ook vandaag. Daarmee was dat van gisteren ook van de baan.

Deze namiddag belde de telefoon weer en weer begon er ene een histoire te vertellen over mskes telefoonnummer dat geselecteerd was om te winnen.

En nu nam mske een flinke aanloop, want ze dacht aan al wat haar momenteel bezig houdt: haar inspanningen om te zorgen dat alles wat niet loopt zoals het moet dat wel gaat doen, haar inspanningen om te zorgen dat alles wat wel loopt zoals het moet niet in de soep zou draaien, haar vele werk, haar klanten die de mailboxen volproppen en haar planning uitgerekend op een vrijdagochtend overhoop gooien door nog maar een dossier binnen te sturen waar ze dan doodleuk :”Priorité absolue – Urgence” bijzetten, haar eigen opgelegde limiet om het blog te verhuizen en al wat nog meer in haar overvolle hoofd rondtolt.

Ze nam dus een flinke aanloop, onderbrak hem en zei: “Monsieur!” Ze zei dat het echt wel van het goede teveel was zo twee keer op een dag winnen. Ze zei ook dat ze eigenlijk aan het werk was. Ze zei dat ze helemaal niet beliefde te winnen.  Ze zei dat ze wou wérken.

Ze vraagt zich echt af hoe het verder moet als die trend zich gaat verderzetten.