Zoneke zei: “mama, zaterdag zijn wij op luttele kilometers van jullie, ik ga daar jumping doen, maar wil je asjeblieft niet komen, ik zal al zenuwachtig genoeg zijn” waarop mske antwoordde dat ze dat helemaal niet zinnens was aangezien zij gepland hadden van naar de rommelmarkt te gaan die op luttele kilometers van Zonekes deur georganiseerd werd.

Op vrijdagavond gingen ze eens kijken hoe laat de bus vanuit Tienen richting Zoneke vertrekt om tot de onthutsende vaststelling komen dat die bus op zaterdag niet rijdt. Die vanuit ons stadje naar Tienen wel maar die rijdt dan weer niet op zondag. Dat hadden we gemerkt bij de editie van die rommelmarkt in juni. Daar sta je dan met je planning in de war.

Zaterdag morgen nog snel overleg wat er nu ging gebeuren. Ze beslisten dat ze het per fiets gingen wagen. Dat deed mske vorig jaar op 1 september maar dan langs de hoofdbaan.

Ze vertrokken zoiets kwart voor elf en zouden het rustig aan doen omdat ze ook nog met de fiets terug naar huis moesten. Slow nam het fototoestel mee.

Anekdote:

“Slow, zeg wat als je klaar bent” zei mske startensklaar. Slow zette zijn muts goed, zijn bril recht en bracht zijn snor in orde.

Anekdote:

Slow zette zijn muts goed, zijn bril recht en stapte op. “Moet je je moustache niet fatsoeneren?” vroeg mske. “Dat was alleen maar omdat ik juksel had” zei Slow.

Anekdote:

Slow zat wat aan de pijp van zijn short te trekken en mompelde: “dat is vervelend, die pijp kruipt omhoog”. “Contergewichtjes” zei mske. “Wheiheihei” deed Slow nadrukkelijk.

Ze zagen struiken en struiken vol rijpe zwarte vlierbessen en mske dacht misschien op de rommelmarkt een emmerke of zo op de kop te tikken voor ’s avonds.

Ze kwamen voorbij het begijnhof van Tienen en besloten ’s avonds in het naar huis rijden daar halt te houden om foto’s te nemen.

En dan reden ze Tienen uit en vandaar was het onbekend terrein. Ze genoten. Ze genoten van de zon, van het uitzicht, van het fietsen zelf. Van het kasseiweggetje genoten ze minder, dat hoebelde een beetje te veel. Het paadje dat aangegeven stond als slecht voor racefietsen was dan weer op en top mskes topfavoriet. Geweldig stukske.

Zo kwamen ze in het dorp waar volgende zaterdag een grote rommelmarkt is. “Komen we dan ook met de fiets?” vroeg mske. “Is er geen ander alternatief?” vroeg Slow. Natuurlijk, die bus rijdt wél op zaterdag.

Feit is dat Slow en mske helemaal niet vermoeid toekwamen op hun bestemming. Bovendien hadden ze onderweg maar een stukje van een 20-tal meter te voet gedaan, wegens te steil. Daar hadden ze, gezien het terrein langs die kanten, wel rekening mee gehouden.

Op de rommelmarkt viel eigenlijk weinig te beleven al was ze groot. Een emmerke hebben ze niet meegenomen. Ze vonden het ineens beter om die bessen hier ergens korter bij huis te gaan zoeken.

Er stond wel veel, dat wel, maar zoals de laatste tijd wel meer te merken is stonden er vooral babyspullen en dat hebben Slow en mske echt niet nodig.

Wordt vervolgd …