Tegen de normale gang van zaken in stonden Slow en mske vanmorgen vroeg al om twintig voor negen voor de deur van de Lidl. Waarom zo vroeg? Gewoon omdat ze niet wisten hoe lang ze er over zouden doen om daar per fiets te geraken. Waarom de Lidl? Omdat er vandaag broodoventjes in de Lidl stonden.

Nu zijn ze hier nogal tegen dat gedoe om te wringen om iets vast te krijgen. Zodoende hebben Slow en mske nog nooit gaan staan wringen in de Lidl.

Maar nu wilden ze absoluut zo een oventje. Ze wilden dat uitproberen.

We hebben hier al dikwijls genoeg het probleem met de bakkers langs hier uitgelegd. En we hebben ook al verteld dat Slow en mske al twee keer een hele tijd zelf bakten, maar dan wel met de nadruk op zélf. Deeg maken, kneden en bakken in de gewone oven. In 2005 kreeg mske een muispols. Dat had met dat brood niks te zien, alleen was dat nogal onhandig voor het kneden. En later kreeg Slow last in zijn schouder. Met hetzelfde gevolg: ze kregen weer broodproblemen.

Kijk! Alle commentaren ten spijt, als dat oventje de oplossing blijkt te zijn, kunnen Slow en mske achteraf nog overwegen om elders een andere te kopen. Maar als dat oventje goed werkt ziet mske daar nu echt het nut niet van in.

Ze brachten ineens zo van die samenstellingen mee. Om te beginnen. Later kunnen ze nog zien of ze die gaan blijven gebruiken of terug zelf alle ingrediënten gaan mengen. Dat is nu nog niet aan de orde.

Het eerste broodje rolde zo tegen drieën uit het oventje. Een wit brood. En weet je wat? Door de geur van dat broodje kregen Slow en mske toch honger zeker en dus hebben ze maar gevieruurd. En de helft van dat broodje was op. Net nu mske haar achtste kilo kwijt was.

Het volkorenbroodje was klaar om vijf uur. En Slow kreeg net weer een hongertje. Het volkorenbroodje is niet half op. mske heeft deze keer wel aan de baskuul gedacht.

Nu nog Waldkorn. Dat zei mske. Ze weet wel waar ze die kan bekomen. Bij de boerenbond-maar was dat nu al samengesteld- en bij O’Cool. Dat zal eerst nog eens uitproberen worden welke het wordt.