Ik weet het, ik zit al dagen te zeggen dat ik een jaaroverzicht ga maken. Maar als puntje bij paaltje komt heb ik daar gewoon geen zin in.

Het is niet de eerste keer dat ik dit gevoel heb, het gevoel van afscheid en verlies voor een jaar dat ten einde loopt. De laatste dag van 2007 was het eigenlijk nog erger. Toen voelde ik me veilig en beschermd zolang 2007 duurde en ik wist toen al dat 2008 rot ging worden.

Deze keer is het niet zo erg. 2010 was een geweldig gunstig jaar, voor ons persoonlijk dan. Een rustig en gelukkig jaar, zonder pieken noch dieptepunten, al zat er een beetje gif in de staart. Deze keer weet ik niet wat 2011 zal brengen. Zal de gunstige gang van zaken zich verder zetten of gaat het weer bergaf? Afwachten.

Wat we zullen meedragen van dit jaar op breder vlak is vooral de redding van de Chileense mijnwerkers, de geweldige winter, de uitbarsting van de Eyjafjallajokull en de impact ervan op het zogezegde geciviliseerde leven, de zwarte miserie in de Golf van Mexico. De poppenkast van de Wetstraat niet. We zijn niet beter gewend van die zogenaamd slimme heerschappen.

Om te eindigen het wat domme plaatje dat ik ook op 31 december 2007 heb geplaatst. Ik heb er geen beter en zolang ik geen ander vind, zal ik het er mee moeten doen.